W domu bardzo opłaca się hodować rasy mięsne byków, aby uzyskać wysokiej jakości i smaczne mięso. Jest uważany za dietetyczny, nie jest tani i jest zalecany nawet podczas diet. Byki nie są wybredne w żywieniu; jedzą pokarm i trawę, dlatego nie będzie problemów z karmieniem. Najlepsze rasy byków w kierunku mięsa opisano poniżej.
Cechą byków wołowych
Rasy mięsne można odróżnić wyglądem, ponieważ mają inną budowę ciała niż proste byki:
- Długie ciało;
- okrągłe, duże biodra;
- mięśnie są dobrze rozwinięte.
Jeśli chodzi o wzrost i wagę, ich wydajność jest znacznie wyższa niż w skałach innego kierunku. Istnieją trzy rodzaje byków mięsnych:
- Duża rasa byków mięsnych, które zostały uzyskane przez skrzyżowanie zwierzaka z zebu. Nie tolerują zimna, więc ich uprawa odbywa się w gorącym klimacie. Ciało jest masywne, mięśnie są dobrze rozwinięte.
- Byki o dobrej wydajności mięsnej. Depozyty tłuszczu gromadzą się od pierwszych dni, szybko przybierają na wadze, to samo dotyczy masy mięśniowej, która szybko się wzmacnia. Mięso zawiera dużą ilość białka, jest soczyste i tłuste.
- Byki powoli się rozwijają i powoli przybierają na wadze. Ponadto przybierają normalną wagę dopiero w wieku dwóch lat. Jest mało tłuszczu, a masa mięśniowa, wręcz przeciwnie, jest dobrze rozwinięta. Takie byki szybko się aklimatyzują, są bezpretensjonalne w żywieniu i utrzymaniu, odporne na różne choroby i, jak żadne inne, nadają się do krzyżowania innych rodzajów bydła.
Jakość produktów mięsnych zależy bezpośrednio od jakości i ilości karmienia, czystości i, oczywiście, od genu. Jeśli codzienne chodzenie jest obecne, właściciel może dobrze zaoszczędzić na paszach, ponieważ byk będzie chodził prawie przez cały czas. Oprócz soczystej i świeżej trawy zwierzęta gospodarskie powinny otrzymywać paszę, a warzywa pełnią rolę smakołyków. Jeśli chodzi o witaminy i minerały - są one niezbędne dla byków do utrzymania i wzmocnienia mięśni, siły i ogólnego stanu zdrowia.
Najlepsze rasy mięsne byków dla rosyjskiego klimatu
Na świecie są byki różnego pochodzenia i narodowości, wszystkie różnią się między sobą jakością mięsa, inną opieką i zawartością, a co najważniejsze, można je odróżnić wyglądem i sposobem aklimatyzacji w różnych krajach, a zwłaszcza w Rosji.
Brytyjskie byki mięsne
Brytyjskie buhaje wyróżniają się znaczną masą ciała, mięso tych zwierząt ma wysoką smakowitość, przyjemny aromat i cienką warstwę tłuszczu, dzięki czemu jest jeszcze bardziej delikatne i jednocześnie soczyste. Ze względu na lokalny klimat przedstawiciele tej rasy mają futro. Byki rasy brytyjskiej są hodowane na całym świecie, ale można je znaleźć szczególnie często w Rosji, ponieważ mogą one tolerować wszelkie warunki klimatyczne, nawet te najcięższe.
Aberdeen Angus
Wyhodowałem tę rasę w Szkocji w 21 wieku. W 1878 r. Stado zostało przetransportowane do Stanów Zjednoczonych Ameryki, a następnie do innych części świata. Od tego czasu rasa stała się sławna. Kręg tych byków jest silny, a jednocześnie cienki, a ciało ma zaokrąglony kształt. Ich nogi nie są długie, ale ponieważ ciało jest rozległe, wysokość w kłębie wynosi półtora metra. Waga jednego byka może osiągnąć jedną tonę.
Głowa jest mała, szyja jest praktycznie nieobecna, głowa natychmiast łączy się z ramionami. Samce tej rasy nie mają rogów. Kolory mogą być czerwone lub czarne. Mięso jest marmurowe, wydajność jednej tuszy wynosi 60%, przy bardzo małej ilości tłuszczu. Wołowina tej rasy słynie z dużej popularności w Rosji. Cielęta szybko przybierają na wadze, co zwiększa zysk rolników.
Hereford
Rasa Hereford została wyhodowana w XVIII wieku. Jest jedną z najpopularniejszych na świecie. Ciało ma kształt beczki i jest szerokie, mięśnie są dobrze rozwinięte. Waga jednego samca może osiągnąć od 900 do 1300 kilogramów. Ich nogi są mocne, a szyja krótka. Sam byk ma kolor czerwony, a czubek ogona i nóg jest biały. Wysokość sięga nie więcej niż 130 centymetrów.
Bydło tej rasy szybko przyzwyczaja się do każdego klimatu, może podróżować na duże odległości i nie jest kapryśne w utrzymaniu i opiece. Są trzymane zarówno w Rosji, jak iw innych krajach, a nawet na północy czują się wspaniale i zachwycają dobrym, soczystym mięsem. Wydajność uboju z jednej tuszy stanowi 70% marmurowego pysznego mięsa. Śmiertelność nowonarodzonych cieląt jest bardzo niska, jedno dziecko dodaje około jednego kilograma wagi w ciągu jednego dnia.
Takie zwierzęta można nawet trzymać na pastwisku w okresie zimowym, dostosowują się do każdych warunków klimatycznych w ciągu kilku dni. Dlatego byki Hereford są często hodowane przez rosyjskich rolników, ponieważ oprócz tego, że nie są wybredni w utrzymaniu i opiece, byki również szybko przybierają na wadze.
Jedynym minusem tych byków jest to, że dużo jedzą, w ciągu jednej zimy 15 głów zjada około 200 ton jednego siana. Dlatego przed podjęciem decyzji o zdobyciu byków Hereford konieczne jest zakupienie sprzętu do siana. Boją się również przeciągów, jeśli są obecne, byki tracą odpowiednio apetyt i wagę, więc wszystkie pęknięcia muszą być zamknięte.
Shorthorn
Wyhodowałem tę rasę w Wielkiej Brytanii w XVIII wieku. Byki pokryte są grubymi, krótkimi włosami, więc nie są trzymane w regionach południowych. Zwierzęta szybko przyzwyczajają się do zmian klimatu, są wykorzystywane do hodowli. Dobrze jest trzymać te byki w wilgotnym klimacie umiarkowanym; nie można ich trzymać na północy. Jeśli zdecyduje się na byki w zimnych krainach, są one trzymane wyłącznie w oborach, gdzie temperatura nie spada poniżej 15 stopni.
Sama konstytucja jest luźna, ale szkielet jest silny, ciało jest szerokie, nogi są krótkie, ale jednocześnie silne. Ich brzuch jest biały, nogi pokryte białymi plamami, a sam byk jest czerwony. Głowa jest proporcjonalna do szyi i pleców, boki są jak okrągła lufa, klatka piersiowa jest szeroka, a klatka piersiowa wybrzusza się.
Waga jednego byka może osiągnąć 950 kilogramów. Kolor tych zwierząt może być inny: czerwono-biały, biały, czerwony lub czerwony. Marmurowe mięso jest soczyste, włókniste. Wydajność uboju od jednego byka 70%. Młody wzrost jest przedwczesny, czego nie można powiedzieć o płodności - jest niestety niski.
Ta rasa nie jest tak popularna, ponieważ byki są kapryśne w żywieniu, preferując najlepsze karmy. Są również podatne na choroby zakaźne, dlatego musisz wykonać wszystkie niezbędne szczepienia.
Galloway
Rasa ta może być trzymana na pastwisku przez cały rok. Nie mają klimatu ani pogody. Ta rasa nie jest popularna we wszystkich krajach, szczególnie wiele z nich można znaleźć na Syberii. Jeśli chodzi o rodzimy kraj Szkocji, możesz tam znaleźć jednostki tych byków, ponieważ są one uważane za przestarzałą rasę mięsną.
Ciało jest długie, szkielet jest silny. Na ciele znajduje się twarda gruba warstwa o grubości około 20 centymetrów. Waga takich byków może osiągnąć 800 kilogramów żywej wagi. Babki wyróżniają się przedwczesnością, ich dzienny przyrost wynosi 1100 kilogramów. Wydajność uboju jednego byka wynosi 67%, podczas gdy mięso jest chude, smaczne i soczyste.
Kolor byków jest głównie czarny, z szerokim pasem białego koloru od łopatek do dolnej części pleców, ciemnobrązowe, jasnożółte i białe byki są mniej powszechne. Ich wzrost nie jest wysoki, ciało jest wydłużone, a mięśnie dobrze rozwinięte.
Francuskie byki
Następujące rasy byków były hodowane we Francji i są bardzo poszukiwane, dziś są popularne w Rosji. Z mleka francuskich krów powstają najsmaczniejsze i najdroższe sery.
Salersky
Ta rasa byków została wyhodowana w XIX wieku; słynny ser Salersky, który należy do kategorii szlachetnej, jest wytwarzany z mleka krów. Byki Salers są hodowane w 25 krajach na całym świecie. Ciało jest gęste, byki nie mają wysokiego wzrostu - do 150 centymetrów. Kręgosłup jest silny, rogi są silne, nogi są silne i równe. Kolor jest ciemnoczerwony, waga dorosłego byka może osiągnąć 130 kilogramów. Marmurowe mięso jest tłuste.
Babki mają wysoką wydajność, więc rasa ta jest często hodowana w Rosji i nie tylko. Smaczne i soczyste mięso o minimalnej zawartości tłuszczu można uzyskać przy odpowiednim i racjonalnym karmieniu.
Akwitania
Wyhodowałem tę rasę we Francji w 1962 roku. Kolor to pszenica, jasnobrązowy. Wygląd: ciało jest muskularne i szerokie, a także wydłużone. Waga dorosłego dzika może osiągnąć 1300 kilogramów. Nowonarodzone cielęta ważą 45 kilogramów, a dzienny przyrost 2 kilogramy, pod warunkiem, że są właściwie racjonalnie karmione. Wydajność rzeźna mięsa z jednej tuszy wynosi 70%, mięso ma wysoką smakowitość.
Byki doskonale tolerują zarówno surowe zimy, jak i upalne lata, szybko dostosowują się do każdych warunków klimatycznych. Aby uzyskać maksymalną ilość mięsa, zwierzęta powinny być trzymane na świeżym powietrzu tak długo, jak to możliwe. Byki z Akwitanii są popularne na wszystkich terytoriach Rosji, ponieważ nie są kapryśne, nie są podatne na choroby i szybko przechodzą aklimatyzację.
Byki z Azji Środkowej
Byki z Azji Środkowej słyną z prostoty trzymania i karmienia. Mogą jeść dowolne jedzenie, nawet tanie, podczas gdy zdrowie jest najlepsze, a dobry zysk pozostaje. Osobliwością tych byków jest to, że normalnie tolerują nawet silne mrozy.
Kałmuc
Rasa ta została wyhodowana w XVII wieku w Kałmucji od byków i krów mongolskiego stada. Szkielet tej rasy jest mocny, gęsty, a ciało szerokie. Wysokość jednego byka może osiągnąć 130 centymetrów. Jeśli chodzi o masę ciała, to około 1100 kilogramów. Kolor może być czerwony, czerwono-Motley, czerwony z białymi plamami, brązowy-Motley.
Dzienny przyrost łydki wynosi 1 kilogram. Wydajność uboju wynosi 60%. Mięso jest soczyste, ma wysoki smak z niewielką ilością tłuszczu. Około 400 lat temu rasa zyskała zaufanie do Rosji i hoduje je wszędzie, od Syberii po Wołgę i brzegi Don.
Kazachski
Ta rasa krów została wynaleziona w XX wieku dzięki skrzyżowaniu byka z Kazachstanu i krowy kałmuckiej. Ciało jest szerokie w kształcie beczki. Kręgosłup jest silny, masywny, masa mięśniowa jest dobrze rozwinięta. Kolory byków są czerwone, a czubek ogona, głowy, nóg i brzucha są białe. Wysokość jednego byka może osiągnąć 130 centymetrów.
Jeśli chodzi o wagę, z dobrą zawartością i karmieniem, przekracza 950 kilogramów. Dzienny przyrost młodych zwierząt wynosi 1500 kilogramów. Byki kazachskie są wcześniaki, wydajność rzeźna jednej tuszy wynosi 60%. Mięso jest smaczne i soczyste, a między mięśniami znajduje się cienki talerz tłuszczu.
Kazachskie byki często można spotkać w środkowej i dolnej części Wołgi, w Saratowie i Orenburgu. Możesz kupić najlepsze babki na Uralu w zakładach Chapaevsky i Ankantinsky.
Inne rasy mięsne byków
Jest o wiele więcej byków kierujących mięso, wszystkie z nich są typowe, ale nadal warto zauważyć kilka gatunków, które zasługują na uwagę. Tusze mięsne wymienione poniżej mają wysoką wydajność mięsną.
Belgijski niebieski
Rasa ta została wyhodowana w Belgii, byk ma muskularne i wytłoczone ciało. Skóra jest tak cienka, że pojawiają się przez nią żyły. Kolor byka jest jasnoniebieski, skąd pochodzi nazwa, białe, czarne, a nawet czerwone byki są mniej powszechne. Ciało jest długie, nogi są mocne i krótkie.
Waga dorosłego byka może osiągnąć 1250 kilogramów. Minimalna waga, kiedy można doprowadzić byka do uboju, wynosi 450 kilogramów. Wydajność rzeźna jednej tuszy wynosi 80%. Belgijskie byki mają wysokiej jakości mięso, byki wcześnie dojrzewają ze spokojnym charakterem. Zwierzęta nie tolerują silnych mrozów, a także mają osłabiony układ odpornościowy.
Co do rosyjskich szerokości geograficznych, więc możesz znaleźć kilka byków w ciepłych regionach, ponieważ w zimnym klimacie nie przetrwają. Przeważnie takie byki są trzymane w Niemczech, Francji, USA i Belgii.
Charolais
Rasa ta jest hodowana w 50 krajach na całym świecie. Po raz pierwszy został zarejestrowany we Francji w XVIII wieku. W tej chwili w Rosji nie ma wielu byków tej rasy, ponieważ uważa się ją za egzotyczną, chociaż po raz pierwszy sprowadzono ją do Rosji 15 lat temu. Ciało jest muskularne z wydłużonym prostym grzbietem, głowa jest szeroka. Kolor może być kremowy z białym odcieniem.
Waga jednego byka Charolais może osiągnąć 1300 kilogramów, rekordowa waga wynosiła 1500 kilogramów żywej wagi. Wydajność mięsa rzeźnego od 60 do 70% z jednej tuszy. Cielęta szybko rosną, dzienny przyrost wynosi 1100 kilogramów. Mięso ma dość wysoką zawartość białka, ma przyjemny smak. Rasa ta charakteryzuje się wczesną dojrzałością, bezpretensjonalną pod względem zawartości i karmienia.
Święty Mikołaj
Rasa ta została po raz pierwszy wyhodowana w Stanach Zjednoczonych w XX wieku. Byki są często używane do krzyżowania z innymi rasami w celu uzyskania jeszcze lepszych ras. Byki mają wysoką wytrzymałość, wczesną dojrzałość, szybko się aklimatyzują i są bezpretensjonalne w żywieniu i utrzymaniu. Kolor jest czerwony, czasami są plamy od spodu ciała.
Byki nie są znane ze swojej dużej wagi; dorosły byk osiąga 800 kilogramów. Wydajność uboju z jednej tuszy wynosi 65%. Cielęta mają dobrą odporność, dzienny przyrost wynosi 1200 gramów. Rasa ta została sprowadzona do Rosji w 1956 roku w celu uprawy w strefach stepowych. Święty Mikołaj jest szeroko rozpowszechniony w Rosji, a mianowicie na Uralu, regionie Wołgi i regionie południowym. Babki można również znaleźć w USA, Brazylii, Kazachstanie i Argentynie.
Bramin
Rasa ta została wyhodowana w Indiach na podstawie indyjskiego Zebu. W Indiach byki są uważane za święte zwierzęta, a ich mięso nie jest tam spożywane, a ci, którzy przewozili je do innych krajów, są hodowani na mięso i smalec. Byki szybko dostosowują się do różnych warunków klimatycznych, tolerują zarówno zimno, jak i ciepło, dlatego hodują takie byki we wszystkich regionach Rosji.
Kolor może być bardzo różnorodny, zaczynając od białego, a kończąc na czarnym, może być z plamami, a może bez. Na szyi jest garb, uszy są duże i zwisają, skóra obwisła w wielu miejscach. Waga, jaką mogą osiągnąć dorosłe byki Brahmana, wynosi 1 tonę.
Na świecie jest bardzo duża liczba byków mięsnych. Są to środkowoazjatyckie, francuskie i brytyjskie oraz wiele innych. Przed zakupem byka określonej rasy każda osoba powinna zapoznać się z informacjami na temat utrzymania i karmienia, a dopiero potem dokonać wyboru, kupując ulubioną rasę byka wołowego.
Wysłane przez
0
Rosja. Miasto Krasnodar
Publikacje: 34 Komentarze: 0