Bawół to przeżuwacz z rodziny krętorogich, podrodziny buhajów i osobnika parzystokopytnego. Wcześniej wszystkie bawoły były przypisywane do rodzaju Bubalus. Obecnie mowa o nim tylko o Azjacie, reszta to rodzaj Anoa i Syncerus. Najbliższymi krewnymi bawołu są nietoperze, gaura, cupri, a także amerykański żubr, jak i żubr żyjący w strefie umiarkowanej. Bawoły są szeroko rozpowszechnione w południowych regionach Azji, na niektórych wyspach Oceanii, w Afryce.
Bawół
Główne rodzaje bawołów
Jak już wspomniano, bawoły należą do rodziny krasnoludków, do której należy całkiem sporo zwierząt. Rodzaj bawołów jest niejednorodny, obejmuje kilka typów:
- Afrykanin;
- Azjatycki;
- Tamorau;
- Anoa
Zwierzęta te żyją w różnych częściach świata, różnią się wielkością i wyglądem. Bawoły azjatyckie zostały udomowione około 5000 lat temu. Nadal są używane jako zwierzęta domowe w Indiach i niektórych innych krajach Azji Południowej. Mięso bawole zastępuje hindusów wołowinę, ponieważ zwierzęta te nie są uważane za święte. Ich mleko jest bardzo tłuste i pożywne.
Już 100 lat temu intensywnie polowano na bawoły. Wiele gatunków całkowicie zniknęło z powierzchni ziemi, niektóre są teraz na skraju wyginięcia. Za bardzo cenne trofeum uznano rogi bawołów, a zwłaszcza rogi bawołów azjatyckich. Ponieważ te duże zwierzęta są dość sprytne, są bardzo agresywne, nie było łatwo ich zastrzelić, ponieważ trofeum w postaci rogów i zwłok bawołów mówiło o wielkich umiejętnościach myśliwego. Obecnie większość dzikich zwierząt tego gatunku znajduje się w Czerwonej Księdze, polowanie na nich jest albo całkowicie zabronione, albo ograniczone.
Bawół afrykański
Bawół afrykański lub czarny zamieszkują całun poniżej Sahary. W tej chwili populacja tych zwierząt rośnie, ale nie zostały one jeszcze wyłączone z Czerwonej Księgi. Bawół afrykański obejmuje kilka podgatunków:
- Typowy czarny lub peleryna;
- Czerwony karzeł;
- Aequinocticus;
- Góra.
Wygląd
Bawół afrykański to ogromne zwierzę, jedno z największych na kontynencie afrykańskim. Jego wzrost jest mniejszy niż u Azjatów, ale masa jest większa. Najliczniejsze podgatunki bawołów Cape wygląda następująco:
- Głowa jest duża, nisko osadzona.
- Rogi u samców w wieku 5-6 lat rosną razem na środku, tworząc hełm, pochylony w dół i na boki, odległość między końcami sięga metra.
- Ciało jest muskularne, przednia część jest masywniejsza niż tylna.
- Nogi są mocne, lepiej rozwinięte z przodu niż z tyłu.
- Sierść jest cienka, koloru czarnego; wokół oczu starych mężczyzn pojawiają się białe samce.
- Długa szczotka na końcu ogona.
W bawole wyraźny jest dymorfizm płciowy. Kobiety są znacznie mniejsze niż mężczyźni, ich rogi są małe. Często krowa jest jaśniejsza, z wyraźnym czerwonawym odcieniem. Waga dorosłego bawołu wynosi 700-900 kg, są osobniki 1200 kg. Wysokość - 1,5-1,8 m, długość ciała - 3-3,4 m.
Bizony mają dobrze rozwinięty zmysł węchu i słuchu, ale ich wzrok jest słaby, niedowidzą. Gatunek karłowaty jest niższy, szata jest czerwona, jedynie głowa i szyja pomalowane na czarno. Mieszka w strefie leśnej.
Siedlisko i styl życia
Bawół afrykański żyje w całunie, gdzie występuje wystarczająca ilość opadów. Trzyma się blisko wodopoju, rzadko oddala się od niego dalej niż 4 km. Zwierzęta jedzą wysoką trawę, która zawiera dużo błonnika. Krzewy stanowią około 5% diety. Bawoły wolą jeść niektóre rodzaje traw, podczas gdy inne są zmuszane do jedzenia.
Bawół afrykański to stado zwierząt. Aby mógł lepiej bronić się przed wrogami, żaden drapieżnik nie odważy się zbliżyć do dużej grupy zwierząt. Nawet duma lwów, byków i jałówek jest w stanie odjechać, szczególnie gdy chronią młode. Stado bawołów może liczyć od kilkuset do tysiąca sztuk.
Stada bawołów poruszają się powoli, nie zauważono za nimi dużej migracji, ale w razie niebezpieczeństwa są w stanie osiągnąć prędkość do 60 km / h. Podczas sezonu koleinowego, który rozpoczyna się w marcu lub kwietniu, stado dzieli się na mniejsze grupy.
Głównymi naturalnymi wrogami parzystokopytnych w Afryce są lew, lampart, gepard i rzadziej hiena. Najczęściej polują na cielęta i kobiety w ciąży, zwierzęta osłabione i chore. Atakując obronę ofiary, całe stado może wstać. Walka między bawołami a lwami jest krótka, ale bardzo zacięta. Bawoły wodne cierpią z powodu owadów, kleszczy, niektóre muchy składają jaja na skórze u podstawy rogów. W wodopoju krokodyle mogą czekać na byki, głównie polują na młode. W niektórych przypadkach może zaatakować hipopotam lub rer, jak starożytni Egipcjanie nazywali to duże zwierzę.
Bawół azjatycki
Dziki bawół azjatycki to rzadki gatunek żyjący w Indiach, Nepalu, Sri Lance, aklimatyzowany jest w Australii. Zwykł zaludniać rozległe terytoria od Mezopotamii po południowe Chiny. Obecnie głównym siedliskiem tego gatunku jest rezerwat. Faktem jest, że intensywny rozwój terenów pod grunty rolne zmniejsza środowisko, w którym żyją te duże artiodactyle. Krzyżowanie się ze zwierzętami domowymi jest również problemem, któremu trudno jest zapobiec, ponieważ bawoły żyją blisko ludzi.
Wygląd
Bawół azjatycki lub indyjski jest wyższy niż afrykański, ale jego ciało nie jest tak potężne, dlatego waga może być nieco niższa. Oto jego opis i charakterystyka jego wyglądu:
- Głowa z kwadratowym pyskiem, opuszczona.
- Rogi są trójkątne, wycięte, wygięte w łuk, tworząc półksiężyc, długość może osiągnąć 2 m.
- Ciało jest mocne, muskularne, przednia część jest lepiej rozwinięta niż tylna.
- Skóra pokryta płynną czarną wełną.
- Ogon jest długi, ze sztywnym chwostem na końcu.
Podobnie jak w Afryce, gatunek azjatycki wykazuje dymorfizm płciowy. Samica bawołu jest około 1,5 razy mniejsza od samca. Przeciętny byk waży 800-900 kg, czasem osiąga 1000 kg, a bardzo rzadko - 1200 kg.
Siedlisko i styl życia
Bawół azjatycki żyje na terenach zalesionych lub stepowych. Zwierzęta potrzebują stawów i nie oddalają się od nich. W upale ten bizon uwielbia tarzać się w błocie: nie tylko zapewnia chłód, ale także pozwala pozbyć się pasożytów. Byki jedzą soczyste duże ziarna: są bardziej wybredne niż jedzenie afrykańskie. Ten roślinożerca pasie się wczesnym rankiem i późnym wieczorem, czasami w nocy. W ciągu dnia woli odpoczywać.
W stadach gromadzą się również bawoły z Azji, ale nie tak duże jak afrykańskie. W okresie rykowiska stado dzieli się na mniejsze grupy. Samce organizują między sobą walki o uwagę samic. Życie w pobliżu ludzi sprawiło, że azjatyckie bawoły były bardzo złe, ponieważ osoba jest dla nich zawsze wrogiem i zagrożeniem życia. Byk może zaatakować nawet bez wyraźnego powodu. Jeśli bawół ma młode, będzie go bronić jeszcze bardziej agresywnie.
Te duże zwierzęta mają niewielu naturalnych wrogów. Tygrysy, czasem lamparty, krokodyle polują na bawoły. W Indonezji padają ofiarą ataku jaszczurek monitorujących Komodo. Byki i jałówki gruboskórne denerwują kleszcze i owady, z których uciekają na bagnach. Istnieje kilka gatunków ptaków, które wyrywają pasożyty ze skór bawolych.
Wildlife Gangsters - Buffalos
Zwierzęta świata Pustynie i sawanny Matczyne uczucia Bawół to rywal lwa Najniebezpieczniejsza Afryka
Wściekły bawół zaatakował tłum ludzi. Cyna! / Brutal Bull!
JAJA WĘDZISKA HYENA. BUFFOL PRZECIW HENASOM.
2 miliony wyświetleń w ciągu 2 dni • Buffalo vs. Lion
Bawół azjatycki domowej roboty
Bawół domowy można zobaczyć na polach południowo-wschodniej Azji. Jest aktywnie wykorzystywany w różnych sektorach gospodarstwa domowego. Mleko bawole jest bardzo bogate i pożywne, chociaż mleczność nie jest tak duża jak u krów. Ponieważ gatunek ten nie jest uważany za święty, w Indiach aktywnie wykorzystuje się mięso bawole. Jest nieco trudniejszy niż wołowina, ale dość jadalny.
Bawoły są również hodowane jako zwierzęta domowe w niektórych krajach europejskich (Włochy, Grecja, Węgry). Do produkcji słynnego włoskiego sera mozzarella używa się mleka bawolego, chociaż trudno jest teraz znaleźć produkt wytworzony według oryginalnej receptury. Większość producentów korzysta z mleka krowiego.
Mały bawół wyspowy
Na Filipinach, a raczej na małej wyspie Mindoro, żyje tam mały karłowaty bawół tamarou. Jego wysokość to tylko 110 cm, długość ciała to 2-3 metry, a waga to 180-300 kg. Z wyglądu bardziej przypomina antylopę niż bawoła. Rogi u bawoła tamarou są płaskie, wygięte do tyłu, każdy o długości ok. 40 cm, u podstawy tworzą trójkąt. Wełna jest cienka, w odcieniu czerni lub czekolady, czasem szara.
Jeszcze 100-150 lat temu miejsca, w których żyją bawoły tamarou, były słabo zaludnione. Na wyspie Mindoro istniał bardzo niebezpieczny szczep malarii, bali się go opanować. Zwierzęta mogły spokojnie spacerować przez tropikalne zarośla, nie bojąc się niczego, ponieważ na wyspie nie ma dużych drapieżników, a tamarou jest tam największym gatunkiem. Ale nauczyli się walczyć z malarią, wyspa zaczęła być aktywnie zaludniona, co doprowadziło do gwałtownego spadku populacji. Teraz na świecie nie ma więcej niż 100-200 osobników tego gatunku, jest wymieniony w Czerwonej Księdze.
Na wyspie Sulawesi żyje jeszcze jeden mały bawół. Nazywa się to anoa i jest nawet mniejsze niż tamarou. Anoa ma tylko 80 cm wzrostu i 160 cm długości, samice ważą około 150 kg, a samce 300 kg. Na ich ciele prawie nie ma włosów, kolor skóry jest czarny. Cielęta rodzą się prawie czerwone. Istnieją dwie odmiany tego bawołu: górski i nizinny bawół anoa. Niziny równinne mają proste rogi o trójkątnym kroju, o długości około 25 cm, w anosach górskich są skręcone i okrągłe.
Mały bawół z wyspy ma żywotność około 20 lat, która jest znacznie dłuższa niż w przypadku innych gatunków. Obecnie anoa są niezwykle rzadkie. Pomimo tego, że są chronione w Indonezji, zwierzęta często padają ofiarą kłusowników. Gdziekolwiek pojawi się osoba, zaczyna się aktywny rozwój terytorium.
Sulawesi jest jedną z najgęściej zaludnionych wysp, więc jest coraz mniej miejsca na anoa, co źle wpływa na populację. Być może wkrótce ten widok będzie można zobaczyć tylko na zdjęciach i filmach.