Ascariasis świń, choć nie jest chorobą śmiertelną, powoduje spadek tempa wzrostu młodych zwierząt i prowadzi do strat ekonomicznych w hodowli trzody chlewnej.
Ascariasis świń
Etiologia glistnicy
Ascariasis to przewlekłe choroby związane z obecnością okrągłych robaków z rodziny Ascaris w organizmie zwierząt.
Czynniki wywołujące chorobę osiedlają się w jelicie cienkim świń, czasami zlokalizowane w drogach żółciowych wątroby.
Ascariasis świń występuje w prawie wszystkich fermach zarówno w naszym kraju, jak i za granicą. Jedynymi wyjątkami są niektóre regiony Dalekiej Północy. Nie jedz skażonego mięsa zwierzęcego.
Czynnikami wywołującymi chorobę są białe nicienie o różowym zabarwieniu, których długość może dochodzić do 40 cm u samic i do 25 cm u samców .. Jak na zdjęciu wyglądają robaki. Po sobie pasożyt pozostawia owalne, ciemnobrązowe jajo z bulwiastą skorupą.
Grupą ryzyka dla glistnicy jest bydło w wieku od 2 do 6 miesięcy.
Glisty u świń mogą rozwijać się bez żywiciela pośredniego, rozprzestrzeniając się w organizmie prosiąt dziennie do 200 jaj wydzielanych przez zwierzęta wraz z kałem. W środowisku jaja ascaris zachowują swoją aktywność nawet przez miesiąc w średniej temperaturze 25 ° C, a na glebach piaszczystych mogą żyć nawet 2,5 roku.
Epizootologia glistnicy
Wśród głównych przyczyn choroby są:
- połykanie larw i jaj podczas jedzenia lub razem z wodą do picia,
- spożycie patogenu poprzez zjadanie ziemi w przypadku głodu minerałów,
- rozprzestrzenia się poprzez karmienie prosiąt mlekiem przez wymię lochy.
Najczęstszymi miejscami zarażenia prosiąt są obszary spacerowe i chlew.
Schemat wejścia i rozmieszczenia larw ascaris i jaj obejmuje:
- dostanie się do obszaru jelitowego zwierzęcia,
- wprowadzenie larw do błon śluzowych jelit,
- ruch z dopływem krwi do wątroby i prawego przedsionka,
- rozprzestrzeniają się w kierunku tkanki płucnej świń, osadzając się w oskrzelach i oskrzelikach,
- lokalizacja w małych naczyniach włosowatych.
Larwy Ascaris uwięzione w jamie jelitowej rosną do 2,5 miesiąca, aż do osiągnięcia dojrzałości i są w stanie żyć w organizmie świni przez 4 do 10 miesięcy.
Do czynników sprzyjających rozprzestrzenianiu się choroby należy umieszczanie chlewni na wilgotnych terenach nizinnych i na piaskowcach, nieprzestrzeganie warunków sanitarnych przetrzymywania zwierząt.
Objawy kliniczne i konsekwencje
Ascariasis u świń może objawiać się w różnych formach.
Ostry etap rozwoju
Objawy ostrego przebiegu to:
- reakcje alergiczne,
- zaburzenia nerwowe w postaci stanów konwulsyjnych i drżeń kończyn,
- brak koordynacji,
- pojawienie się suchego kaszlu, przechodzącego w stan mokry i odoskrzelowe zapalenie płuc,
- wzrost ogólnej temperatury ciała.
Na skórze prosiąt zakażonych glistą mogą pojawić się wysypki z grudkami do wielkości ziarna, które po 5-6 dniach stopniowo zamieniają się w strupy z brązową lub czarną obwódką.
Przewlekły etap
Przy zdiagnozowanym przewlekłym rozwoju wyraźnie wyraża się spadek apetytu zwierząt. Objawami choroby mogą być zaburzenia przewodu pokarmowego, zarówno w postaci biegunki, jak i zaparć.
Dorośli nie wykazują objawów rozwoju w postaci przewlekłej. Zainfekowane prosięta są zawieszone w tempie rozwoju i tracą na wadze, znacznie tracąc na wadze.
Zakażenie glistą świń prowadzi do różnych konsekwencji:
- procesy zapalne rozpoczynają się w narządach i tkankach z powodu mechanicznego naruszenia integralności naczyń krwionośnych podczas ruchu larw ascaris;
- reakcje alergiczne przejawiają się z powodu toksyczności żywotnej aktywności larw w ciele zwierzęcia, które wydzielają produkty przemiany materii podczas procesu rozwoju;
- z powodu mechanicznego uszkodzenia ścian jelit dochodzi do częstych pęknięć prowadzących do atrofii tkanek;
- glisty, które osiedliły się w przewodach wątrobowych świń, powodują powikłania w odpływie żółci,
- w wątrobie obserwuje się zmiany z białymi plamami, a tkanki płuc ulegają krwotokom i są pokryte ogniskami zapalenia płuc.
Najpoważniejszą konsekwencją glistnicy jest rozwój zapalenia płuc.
Diagnoza i leczenie
Jako główną metodę diagnozowania glistnicy u świń stosuje się laboratoryjne badanie kału na obecność larw i jaj ascaris z jednoczesną analizą objawów klinicznych i objawów choroby, po czym zaleca się leczenie.
Diagnozę glistnicy można postawić, przeprowadzając badanie na obecność antygenu przygotowanego z ascaris i znajdującego się u prosiąt w okolicy ucha. Pozytywną reakcję można ocenić po pojawieniu się po 5 minutach w miejscu wstrzyknięcia czerwonej obręczy, która nie znika po godzinie.
W leczeniu świń z opisanej dolegliwości stosuje się leki przeciwrobacze i ich sole. Wśród najczęstszych środków do leczenia jest piperazyna, którą przepisuje się zwierzętom dwa razy dziennie rano i wieczorem podczas karmienia. W tym przypadku pojedyncza dawka dla prosiąt o masie ciała do 50 kg wynosi 0,3 g leku na 1 kg masy ciała. Dla dorosłych dawka piperazyny wynosi 15 g substancji czynnej na kilogram masy ciała.
Zabieg piperazyną przeprowadza się metodą grupową, dla której oblicza się wymaganą ilość substancji dla całego inwentarza w chlewni i miesza z paszą. Osłabione zwierzęta są traktowane w małych grupach, do 30 sztuk.
Do leczenia glistnicy można stosować jako główny pokarm paszę leczniczą zawierającą sole piperazyny, które są podawane w ilości 2 kg na głowę dziennie.
Środki zapobiegawcze
W hodowli trzody chlewnej, jako środek zapobiegawczy, obowiązkowe jest planowe odrobaczanie. W przypadku macior odbywa się to na miesiąc przed porodem, dla całego stada - jesienią i przed przeniesieniem do kojców.
Odporność świń na glistnicę rozwija się wraz z wiekiem zwierząt. Ciała odpornościowe podczas szczepienia pojawiają się już 5-10 dnia i utrzymują się przez 3-4 miesiące.
Cykl profilaktycznego odrobaczania młodych zwierząt uzależniony jest od czasu wystąpienia zdarzenia:
- Jeśli robi się to przed połową zimy (do grudnia), to podczas wstępnej profilaktyki prosięta w wieku 35-40 dni otrzymują leki, drugi etap przypada na 80 dni.
- Jeśli czynności odrobaczania przypadają na okres od grudnia do maja, to początkowy etap przypada na wiek prosiąt 50-55 dni, a drugi na okres 90 dni.
Zapobieganie glistnicom obejmuje również dezynfekcję pomieszczeń, w których trzymany jest inwentarz świń, do których można je wykorzystać:
- popiół lotny,
- 5% roztwór sodu (70-80 ° C),
- 10% emulsja ksylonafty na wodzie (70-80 ° C).
Aby nie dopuścić do tego, aby podłogi w chlewni i na chodnikach zostały pokryte pokryciem z materiału stałego, pomieszczenia są codziennie czyszczone z odchodów, a następnie sterylizowane termicznie.