Rasa Oryol jest uważana za jedną z najstarszych w Rosji, ale jak dotąd cieszy się dużym zainteresowaniem hodowców i hodowców drobiu domowego. Kurczaki słyną ze swojej wytrzymałości, wydajności mięsa i bezpretensjonalności w treści. Z tego artykułu poznasz główne cechy rasy, jej zalety i wady, a także subtelności związane z trzymaniem i opieką nad drobiem.
Historia hodowlana
Ojczyzna kur Oryol nie jest dokładnie znana, ale wielu historyków jest skłonnych wierzyć, że przedstawiciele tej rasy zostali sprowadzeni do Rosji z Iranu w XVII wieku. Hrabia Orłow-Chesmensky odegrał dużą rolę w hodowli i dystrybucji Orłowki, dzięki czemu drób zyskał ogromną popularność w XIX-wiecznej Rosji.
Przodki ptaków są uważane za bójki malajskie i kury perskie. W powstawanie tego gatunku bezpośrednio zaangażowane były także rasy rosyjskie Ushanka, Turyngia i Brugia. W 1899 r. Kury Oryol przybyły do Europy Zachodniej, gdzie cieszyły się dużym zainteresowaniem Niemców i Brytyjczyków.
Jednak w połowie XX wieku do Rosji sprowadzono wiele nowych zagranicznych ras mięsa i jaj. Orłowka okazała się wobec nich niekonkurencyjna na skalę przemysłową i prawie całkowicie zniknęła z ferm drobiu i gospodarstw prywatnych.
W latach 50. kilku entuzjastycznych hodowców drobiu postanowiło ożywić starą rosyjską rasę i wzięło za podstawę skrzyżowanie lokalnych kurczaków i Orłowki, wybierając najbardziej odpowiednie osobniki z wyglądu. Prace hodowlane trwały ponad 40 lat, w wyniku czego rasa została przywrócona do pierwotnej formy.
Cechy kury Oryol
W ostatnich latach popularność kur Oryol dramatycznie wzrosła - kury nioski można znaleźć zarówno w małych fermach drobiu, jak i na podwórkach prywatnych ferm. W tej chwili istnieją 2 gałęzie rasy: rosyjski i niemiecki. Normy jakości w Niemczech różnią się od krajowych, dlatego na przestrzeni długich lat hodowli i pracy hodowlanej te okazałe ptaki straciły swoje pierwotne podobieństwo.
Orłowok zaliczany jest jednocześnie do rasy dekoracyjnej i sportowej. Pomimo ich potężnego wyglądu ptaki te mają przyjazny i spokojny charakter. Warstwy nie różnią się wysokimi wskaźnikami składania jaj, ale ich kolorowe upierzenie i bezpretensjonalność treści przyciągają zarówno krajowych, jak i zagranicznych hodowców drobiu. Kurczaki Oryol są przechowywane w kolekcji puli genów VNITIP.
Wygląd
Wzrost Orłowok zwykle nie przekracza 60 cm, wyróżniają się dobrze rozwiniętymi mięśniami i mocnymi kośćmi. Średniej wielkości głowa, długa szyja i zarośla gęsto upierzone. Oczy są małe, głównie bursztynowe lub czerwonawo-pomarańczowe. U kurczaków dziób jest jasnożółty, krótki i zahaczony.
Herb w Orłowce jest mały, lekko spłaszczony i bulwiasty. Znajduje się na czole i prawie wisi nad nozdrzami ptaka. Płatki ucha i kolczyki są słabo rozwinięte, pod wiszącymi piórami zbiornika dość trudno je wziąć pod uwagę. Ogon jest średniej długości, dobrze owłosiony.
Koguty mają szerokie ramiona i dobrze rozwinięte muskularne klatki piersiowe. Czołgi i broda są nieco mniej rozwinięte niż u kur. Zakrzywiony duży dziób i szerokie czoło sprawiają, że koguty Oryol wyglądają jak prawdziwe drapieżne orły, a potężne łuki brwiowe i głęboko osadzone oczy dodatkowo podkreślają to podobieństwo. Ogon jest średniej długości, dobrze owłosiony, umieszczony pod kątem prostym do linii grzbietu.
Kolor
Kolor upierzenia drobiu jest bardzo zróżnicowany. W tej chwili istnieją następujące podgatunki kur Oryol: perkal, biały i czarny, mahoń, cegła, czarny i czerwony. Najczęściej występują osoby w kolorze perkalu. Łatwo je odróżnić bujną brodą, składającą się z białych, pomarańczowych i szarych piór.
Ciało i skrzynia kogutów perkali są czarne z białymi plamami, głowa i tył mają ceglastą barwę. Skrzydła są wyraźnie widocznymi poprzecznymi paskami czerni z zielonkawym odcieniem. Ogon jest całkowicie czarny, ale standard rasy pozwala na parę białych piór w górnych warkoczach.
Kurczaki mają identyczny kolor, ale kolor nie jest tak jasny jak u kogutów. Na brodzie i karku jest dużo białych piór. Jasne wtrącenia na ciele są wyraźnie nakreślone.
Spośród monochromatycznych kolorów w naszej okolicy najczęstsze są Biała Orłowka. Na prywatnych stoczniach drobiu można spotkać mahoniowe ptaki, których ciało i głowa mają odcień cegieł, a ogon jest czarny z zielonym odcieniem.
Postać
Oryol Rooster jest prawdziwym właścicielem stoczni drobiu, gotowym w każdej chwili na pośpiech do bitwy. Jego wygląd jest pełen godności, lubi chodzić po domu, dumnie wystawiając swoją potężną skrzynię do przodu. Jeśli zdecydujesz się na koguta tej rasy, możesz być pewien, że żaden inny ptak nie odważy się wkroczyć na powierzone mu terytorium - da każdemu godny odrzut.
Orłowec odziedziczył taką walczącą postać od swoich przodków - kur malajskich. Nie myśl jednak, że koguty tej rasy są zadziorne i agresywne. Dobrze dogadują się z innymi ptakami na wspólnym podwórku drobiu, ale nie pozwalają innym kurom na dostęp do ich kur. Warstwy charakteryzują się przyjaznym i uprzejmym usposobieniem, rzadko angażują się w walki i cicho współistnieją z innymi ptakami.
Produkcja jajek
Kurczaki w porach Oryol dojrzewają stosunkowo późno i zaczynają składać jaja w wieku 8 miesięcy. W pierwszym roku od młodej kury nioski można uzyskać około 180 jaj; przez 2-3 lata liczba ta spada do 140 sztuk. Jajka są średniej wielkości, ważą do 60 g. Kolor skorupy zależy od koloru kurczaka i zmienia się od kremowego do jasnoróżowego.
Pomimo faktu, że produktywność Orłowki jest przeciętna, hodowcy drobiu zauważają wysoką smakowitość jaj.
Instynkt inkubacji
Kurczaki rasy Oryol nie mają instynktu inkubacji. Wielu hodowców drobiu nie uważa tej funkcji za wadę, ponieważ co roku coraz mniej zwolenników naturalnej inkubacji. Ponadto podczas inkubacji kury nie składają jaj, co nie jest ekonomicznie opłacalne.
Jeśli zdecydujesz się hodować kurczaki bez inkubatora, najlepszym rozwiązaniem byłoby umieszczenie jaj Orłowki w gnieździe lęgowym innej rasy.
Zalety i wady
Hodowcy drobiu na Syberii i w innych regionach o trudnym klimacie często preferują kurczaki Oryol, ponieważ łatwo dostosowują się do różnych warunków środowiskowych, nie tracąc przy tym cech produkcyjnych. Ponadto zalety rasy obejmują:
- dekoracyjny wygląd;
- dobra wydajność mięsna;
- wytrzymałość;
- bezpretensjonalność treści;
- wysoka smakowitość produktów mięsnych.
Ta rasa ma swoje wady:
- spadek zniesienia jaj u kur niosek wraz z wiekiem;
- powolny wzrost ptaków;
- późne dojrzewanie kur niosek;
- słabe upierzenie kurczaków, co stwarza pewne trudności podczas ich hodowli.
Pomimo wszystkich zalet, na skalę przemysłową Orłowok nie jest hodowany. W tej chwili hodowcy wyhodowali wiele ras mięsnych i jajowych o wyższych wskaźnikach wydajności. Najczęściej kury Oryol można znaleźć w małych domach, gdzie hoduje się je bardziej do celów dekoracyjnych.
Funkcje treści
Elastyczny charakter Orłowok pozwala na trzymanie ich w tym samym pomieszczeniu z innymi ptakami. Jeśli zdecydujesz się kupić nie tylko kury, ale także koguta, wskazane jest, aby zapewnić im osobne mieszkanie. Orłowec nie będzie tolerował konkurentów na swoim terytorium, więc walki w kurniku są nieuniknione. Jeśli niemożliwe jest zorganizowanie osobnego miejsca przetrzymywania, podziel terytorium za pomocą przegrody.
W środkowej strefie Orłowki zimowe mrozy mogą łatwo przetrwać w nieogrzewanym pomieszczeniu, ale jeśli temperatura spadnie do -30 stopni lub poniżej, w kurniku należy zainstalować grzejnik. W regionach z surowymi zimami wskazane jest wstępne zaizolowanie ścian kurnika wełną mineralną lub wytłaczaną pianką polistyrenową.
Jeśli jesteś zainteresowany tym, jak samemu zrobić kurnika, możesz przeczytać ten artykuł.
Wielkość pomieszczeń kurnika zależy od liczby drobiu i powinna odpowiadać 5 głowom na metr kwadratowy. m. Podłoga kurnika powinna być przykryta słomą, trocinami, suchym mchem lub wiórami torfowymi. Zimą grubość warstwy ściółki należy zwiększyć do 40 cm, aby zaizolować pomieszczenie. Wiosną ściółka jest czyszczona, dezynfekowana, a podłoga jest suszona, a następnie układana jest nowa.
Opieka
Kury Oryol nie wymagają opieki, ale dla dobrej wydajności kury nioski powinny zapewniać komfortowe warunki życia. Obowiązkowe elementy każdego stoczni drobiu to:
- podajniki;
- pijący;
- gniazda do składania jaj;
- okoń;
- obszar do spacerów.
Wybierając karmniki i miski do picia, należy wziąć pod uwagę, że dziób w Orłowce jest krótki i mocno zgięty. Lepiej wybrać płytkie szerokie pojemniki, które są umieszczone na podłodze domu lub zawieszone na jego obwodzie.
Tutaj możesz przeczytać, jak zrobić pijaka własnymi rękami.
Jako gniazda do składania jaj można użyć małych drewnianych skrzynek lub koszy, których dno pokryte jest słomą lub sianem. Na każde 5 warstw wyposażono 1 gniazdo. Nie zapomnij o okonie - miejscu do odpoczynku i spania ptaków. Doświadczeni hodowcy drobiu zalecają wytwarzanie go z drewnianych prętów o przekroju 50x50. Takie słupy są zainstalowane w zaciemnionej części kurnika na wysokości 80 cm od podłogi.
Strefa spacerowa jest najczęściej wyposażona bezpośrednio w kurniku po stronie południowej. Pod względem wielkości powinien zajmować co najmniej 50% powierzchni kurnika. Chodzące patio powinno być ogrodzone ocynkowaną kratką o wysokości 2-2,2 m, aby Orłowka nie mogła nad nim latać.
Niektórzy rolnicy wypuszczają kurczaki na spacery po ogrodzie i sadzie, gdzie jedzą kiełki chwastów oraz eksterminują ślimaki i larwy szkodników.
Karmienie
Aby uzyskać dobry przyrost masy, Orłowka potrzebuje zróżnicowanej diety. W diecie drobiu muszą być obecne różne pasze zbożowe, soczyste warzywa, warzywa korzeniowe i produkty mleczne. 3-4 razy w tygodniu możesz zaoferować kurom wilgotne miksery, składające się ze zmiażdżonych gotowanych ziemniaków z pęczakiem. Tam możesz dodać odpady rybne, kość oraz mięso i mączkę kostną.
Nieoczyszczona gryka jest czasem pożądana do dodania do głównego pokarmu. Zawiera dużą ilość żelaza, co pozytywnie wpływa na produkcję jaj i rozwój mięśni drobiu. Również w diecie powinny być obecne i dodatki mineralne, takie jak sól kuchenna, piasek ze skorupkami, wapień (frakcja 0,5-1,5 mm).
Dobrym rozwiązaniem będą również gotowe przemysłowe mieszanki paszowe, które już zawierają suplementy witaminowe, białka i minerały. Ważne jest monitorowanie dostępności świeżej wody pitnej w miskach. Ułóż je tak, aby ptak mógł w każdej chwili wyjść i zaspokoić pragnienie bez przeszkód.
Hodowla
Aby odnieść sukces w hodowli Orłowki, należy wziąć pod uwagę niektóre niuanse tej rasy. W tej chwili znalezienie ptaków czystej krwi, które w pełni spełniają standardy, jest dość trudne. Ich hodowla prowadzona jest głównie przez profesjonalnych hodowców drobiu i uczestników różnych wystaw ptaków.
Należy również pamiętać, że warstwy Oryol osiągają dojrzałość dość późno, więc nie ma sensu dostawać kurczaka w wieku poniżej 2 lat. Do hodowli nie nadają się ptaki, które posiadają:
- niska waga jak na swój wiek;
- niewystarczające upierzenie szyi i karku;
- cienki dziób;
- nieodpowiedni kolor.
Do inkubacji wybiera się duże jaja o prawidłowym kształcie z gęstą skorupą. Muszą być świeże, o trwałości - nie więcej niż 5 dni. W przypadku wylęgarni zaleca się stosowanie specjalnych inkubatorów z mikroklimatem i kontrolą temperatury.
Zalecamy przeczytanie artykułu o cechach inkubacji jaj kurzych.
Rosnące kurczaki
W inkubatorze kurczaki wykluwają się przez 20-21 dni. Po urodzeniu umieszcza się je w dużym pudełku lub pudełku, na którego dnie umieszczają trociny lub siano. Zmień ten miot codziennie.
Pisklęta rasy Oryol charakteryzują się stosunkowo niskim wskaźnikiem przeżycia i wymagają stałej uwagi. Rosną powoli, upierzenie pojawia się późno. Kurczaki nie tolerują wysokiej wilgotności i zimna, są podatne na przeziębienia.
Pisklęta nie dostosowują się dobrze do zmieniających się warunków zewnętrznych, dlatego w pierwszych dniach życia należy je przechowywać w pomieszczeniu rozgrzanym do +35 stopni. Pod koniec pierwszego tygodnia temperatura spada do +32. Dlatego dom powinien być chłodzony kilka stopni co tydzień. Optymalna temperatura dla młodych zwierząt wynosi +23 stopnie.
W pierwszym tygodniu kurczaki są karmione co 2 godziny. Najlepszym jedzeniem dla nich w tym okresie będą rozdrobnione jajka na twardo, kukurydza i kasza jęczmienna, twarożek, soczysta zieleń, starta marchewka i gotowane ziemniaki. Ponadto dieta jest rozszerzana co 3-4 dni, dodając nowe produkty i kruszone płatki zbożowe. Liczba posiłków jest stopniowo zmniejszana - do końca trzeciego tygodnia powinny pozostać 4.
Jeśli wolisz używać przemysłowych mieszanek paszowych, wybierz je ostrożnie na podstawie wieku kurczaków. Pierwsze 10 dni piskląt karmi się ciepłą przegotowaną wodą o temperaturze około 30 stopni. W wieku 3 tygodni stopniowo schładza się do +18. Witaminy według wieku i probiotyki są zwykle mieszane w celu picia w celu lepszego trawienia.
Molting
Naturalny fizjologiczny proces upuszczania piór może poważnie przestraszyć niedoświadczonego rolnika. W gęsto upierzonych Orłowach jest to szczególnie zauważalne, ponieważ podczas linienia kury nioski prawie całkowicie tracą brodę i czołgi. U kurcząt starszych niż rok linienie zwykle trwa od 4 do 8 tygodni.
Sezonowe linienie może wystąpić wiosną, latem i jesienią. Pierwsze 2 miną prawie niezauważalnie, a ich wystąpienie zależy od warunków klimatycznych regionu, w którym trzymany jest ptak. Jesienne moltowanie jest najbardziej ambitne, ponieważ pióra są aktualizowane w całym ciele ptaka. Najczęściej w tym okresie kury nioski przestają składać jaja.
Jak wybrać rasowego ptaka?
Kurczak czystej krwi Oryol musi być w pełni zgodny z zatwierdzoną normą. Rasowe małżeństwo można ustalić na podstawie:
- słabo rozwinięte upierzenie na głowie;
- obecność garbu;
- wzrost małych ptaków;
- niewystarczająca waga do wieku;
- wąskie plecy i klatka piersiowa;
- obecność resztkowego upierzenia na palcach i śródstopiu;
- brązowawy kolor ciała;
- czarna broda;
- cienki cienki dziób.
Kupowanie takich ptaków nie jest tego warte, ponieważ nie będą one odpowiadały cechom rasy i mogą cię po prostu rozczarować. Obecnie w Rosji jest wiele gospodarstw pomocniczych, w których można kupić wybrane kurczaki i jaja wylęgowe Orłowki. Na wyspecjalizowanych wystawach można również spotkać kolekcjonerów zajmujących się hodowlą drobiu i zagwarantować uzyskanie czystego kurczaka.
W prezentowanym filmie hodowca opowiada o rasie kurczaków „Orłowskiej”:
Częste choroby
Kurczaki Oryol z odpowiednią opieką rzadko chorują. Jeśli nadal zauważysz objawy złego samopoczucia w warstwach, powinieneś poprawnie ustalić diagnozę i niezwłocznie rozpocząć leczenie.
Najczęstsze niezakaźne choroby kur Oryol i metody ich leczenia
Nazwa choroby | Główne objawy | Leczenie |
Awitaminoza | Ogólne złe samopoczucie, utrata masy ciała, luźne stolce, zmniejszona produkcja jaj, bladość grzebienia, letarg. | Po badaniu krwi lekarz przepisze kompleks brakujących witamin i składników mineralnych, które należy dodać do kurczaka w pożywieniu. |
Tenovaginitis | Kulawizna, letarg, odmowa jedzenia, obrzęk w stawie. | Wprowadzenie do diety soczystych warzyw drobiowych. |
Dna | Biegunka, odbarwienie stolca, zaburzenia funkcji motorycznych, obrzęk stawów, gorączka. | Picie 2% wodnego roztworu soli wodorowęglanowej, 0,25% urotropiny. |
Opadanie brzucha | Wzrost objętości brzucha, zmiana jego kształtu, duszność, letarg. | W łagodnych postaciach choroby płyn jest wypompowywany z jamy brzusznej i terapii moczopędnej. |
Cloacite | Biegunka, zapalenie szamba, pojawienie się wrzodów krwotocznych, utrata masy ciała, brak składania jaj. | Leczenie szamba 1% roztworem Rivanolu, smarowanie maścią terramycyny, Levomekol. |
Nieżyt żołądka i jelit | Depresja świadomości, niebieski muszelki, utrata apetytu, biegunka, gorączka. | Dieta, w tym sfermentowane produkty mleczne, roztwory siarczanu żelaza 0,2%, jodek potasu 0,02%. Po ocenie stanu lekarz weterynarii może przepisać ptakowi antybiotyki: tetracyklina, neomycyna. |
Recenzje kurcząt rasy Oryol
Irina, 38 lat, hodowca amatorów drobiu, terytorium Krasnodar. Dostałem moje kury Oryol na wystawie, bardzo podobał mi się ich wygląd. Spieszą się dobrze, nie wymagają odejścia. Jestem całkowicie zadowolony z mojego wyboru.
Aleksander, 46 lat, rolnik, obwód archangielski. Wiele problemów hodowlanych, jaja są małe. Kurczaki rosną bardzo powoli. Myślę, że nie są opłacalne pod względem treści, postanowiłem wydedukować.
Ukryć
Dodaj swoją recenzję
Kurczaki Oryol stopniowo zdobywają dawną popularność, a obecnie wielu hodowców drobiu chciałoby mieć w gospodarstwie rasowego, dostojnego ptaka. Pomimo średniej wydajności, z należytą starannością, kurczęta są noszone nawet zimą, a mięso drobiowe słynie z doskonałego smaku. Ptaki rosną powoli, ale waga dorosłego kurczaka może osiągnąć 5 kg.