Gołębie wojenne mają swoją nazwę od hałasu wytwarzanego podczas lotu. W tym podgatunku gołębi pocztowych doceniana jest bitwa skrzydeł, której towarzyszy specjalny dźwięk. Niecodzienny lot to nie jedyna zaleta ubitych gołębi, które wyróżniają się wyrafinowanym wyglądem, łączą w sobie wspaniałe cechy latające i dekoracyjne.
Jaka jest osobliwość żywych gołębi?
Gołąbki cenią żywe gołębie ponad wszystkie inne rasy. Ten dekoracyjny podgatunek wyróżnia się na tle następującymi cechami:
- Każdej klapie skrzydeł towarzyszy głośne kliknięcie - wydaje się, że ptaki pukają w powietrze.
- Ptaki wiedzą, jak się przewracać - to złożona sztuczka, dostępna nie dla każdej rasy.
- Potrafi wspinać się na wielkie wysokości. Wchodząc do filaru, ptaki po prostu znikają - nie można tego zrozumieć. Dorastają do wysokości 1,5 km.
- Mogą latać bez przerwy przez kilka godzin. Zwykle ciągły czas lotu wynosi 3-6 godzin. Ale czasami gołębie latają, nie siadając do odpoczynku przez cały dzień.
- Mogą latać w różnych stylach. Podczas lotu są one zmieniane, pokazując publiczności cały występ.
- Wiedzą, jak zazdrościć w powietrzu, machając skrzydłami lub wykonując salta.
- Świetna orientacja. Dobrze pamiętają lokalizację obiektów statycznych. Mogą latać na duże odległości.
- Zwiększona wytrzymałość, niewymagająca zawartości i bezpretensjonalna w żywieniu.
Pochodzenie gołębi rzeźnych i ośrodków hodowli gołębi
Wśród hodowców gołębi panuje opinia, że w naturze walka o gołębie jest wadą, małżeństwem, ponieważ ptaki tego rodzaju stają się łatwą ofiarą dla drapieżników. Rasowe gołębie wojenne hodowane na drodze sztucznej selekcji. Rasy, które potrafią walić i bić skrzydła, uzyskane w wyniku selekcji, rozciągały się na przestrzeni wieków.
Większość ras gołębi pochodziła z regionu Bliskiego Wschodu. To tutaj pojawiły się pierwsze udomowione gołębie, które zostały później sprowadzone do Europy i Ameryki. Obecnie wyróżnia się kilka ośrodków hodowli żywych gołębi. Każdy region ma swoje priorytety w walce z kamieniami. Główne ośrodki hodowli gołębi:
- Indyk. Jest uważany za miejsce narodzin gołębi pocztowych. Dobre ulotki. Zadbane ciało średniej wielkości. Miękkie upierzenie.
- Północny Kaukaz. Wysokie właściwości latania i wspaniały widok. Gołębie wojenne na północy Kaukazu są znane na całym świecie ze swoich walorów dekoracyjnych.
- Azja. Sercem gołębi regionu azjatyckiego jest rasa uzbecka. Wyróżnia je krótki dziób i pełen wdzięku wygląd. Uderzającym przykładem są wspaniałe agarany.
- Azerbejdżan. Tutaj niewiele uwagi poświęcono zewnętrznym danym, główny nacisk w skałach kładziono na charakterystykę lotu.
- Europa. Kochają rasy, ale nie mają „rodzimych”. Europejscy hodowcy gołębi preferują rasy tureckie i azjatyckie.
Specyfika lotu
Główną zaletą ras bitewnych jest gra w powietrzu. Pokazują następujące rodzaje lotów:
- Wzrost w filarze. Ptaki, unoszące się pionowo, machają skrzydłami z wielką częstotliwością. Po osiągnięciu maksymalnej wysokości gołąb, obracając się o 360 stopni, gwałtownie przewraca się do tyłu. Ptaki mogą powtarzać takie „ćwiczenie” w kółko, a także mogą je skomplikować za pomocą techniki podnoszenia śrub.
- Wkręt. Jedna z opcji podniesienia postu. Gołąb, robiąc śrubę, przesuwa się po spiralnej ścieżce.
- Debel. Wykonane przez parę gołębi, gotowe do zniesienia. Ekscytujący widok - wszystkie elementy są wykonywane synchronicznie.
- Taśma. Gołębie często utożsamiają ten rodzaj lotu z „małżeństwem” - ptak leci i trzepocze skrzydłami, nie unosi się i nie wznosi się w słup.
- Zamrażanie Sztuczka koronna. W przeciwieństwie do podnoszenia na maszt wykonuje się go łagodniej i płynniej. Ptak unoszący się w jednym punkcie szybko macha skrzydłami.
Hodowcy mają swoje własne kryteria oceny jakości lotu. Gołębie są uważane za wadliwe, jeśli podczas lotu obserwuje się takie zjawiska:
- akrobacjom powietrznym nie towarzyszy dźwięk;
- toczy się bitwa ze skrzydłami, ale nie ma salta i innych sztuczek powietrznych;
- wykonywanie salto w kształcie koła powoduje więcej obrotów niż to konieczne;
- ptak nie może obrócić o 360 stopni;
- robienie salta przewraca o więcej niż 360 stopni.
Rasy gołębi, które wiedzą, jak zrobić śrubę, są częściej ranne. Podczas tego ćwiczenia mogą stracić orientację - z tego powodu uderzają w domy lub drzewa i umierają.
Jakie są rasy?
Istnieje duża liczba ras żywych gołębi, różniących się wyglądem, kolorem upierzenia i rozmieszczeniem piór. Hodowcy, pracując nad poprawą swoich umiejętności latania, zignorowali cechy zewnętrzne. Dlatego wygląd gołębi rzeźnych jest tak zróżnicowany, że u tej samej rasy można znaleźć osobniki o różnych odcieniach. Rozważ najpopularniejsze rasy.
Baku
W osobnej rasie przydzielonej w połowie XX wieku. Podczas selekcji poprawiono ich wygląd zewnętrzny. Zachowując zdolności lotne swoich przodków, Lud Baku stał się znacznie bardziej atrakcyjny.
Opis. Charakterystyka zewnętrzna rasy:
- głowa jest owalna, gładka lub z dziobem;
- szyja średniej długości;
- dziób jest prosty i cienki, lekko wygięty;
- oczy są żółte, źrenica jest czarna;
- plecy są spadziste, ciało wrzecionowate, ciasne;
- upierzenie ściśle przylega do ciała;
- potężne skrzydła - przylegają ściśle do ciała, nie przechodzą;
- łapy są średnie, ze szczotkami lub bez;
- pazury w kolorze białym lub cielistym.
Gołębie mają grzywki dwukolorowe - białe z przodu i kolorowe z tyłu. Upierzenie jest bardzo gęste - jeśli weźmiesz do ręki gołębia Baku, wydaje się, że jest to gładki kamień.
Lot. Fly uciekają bez stada. Każdy ptak wykonuje sztuczki solo. Szybujące gołębie są praktycznie niewidoczne z ziemi. Lot trwa od 2 do 12 godzin, wysokość „filaru” podczas lotu wynosi 15 m, podczas gdy ptak wykonuje do siedmiu klapek. Każdej klapce towarzyszy charakterystyczny dźwięk kliknięcia.
Inne funkcje. Wysoka odporność Żyzna i łatwa w hodowli. Dobra orientacja Wracają do domu na 500-600 km. Wierny i lojalny.
Chile
Jest to najbardziej spektakularny podgatunek gołębi wojennych w Baku. Rasa jest popularna w Federacji Rosyjskiej; w innych krajach gołębie nie znają chili.
Opis. Upierzenie jest pstrokate - czarne, ciemnoszare lub czerwone. Plamki są śnieżnobiałe. Często mają dwukolorowe dzioble. Przednia część jest pstrokata, tylna ma ten sam kolor co główne upierzenie. Funkcje zewnętrzne:
- gęste, wydłużone ciało;
- na nogach - pędzle;
- żółtawe oczy;
- środkowa szyja, z pięknym zgięciem;
- klatka piersiowa wystaje do przodu;
- szerokie ramiona;
- mocno przyciśnięte skrzydła;
- na szyi i klatce piersiowej - fioletowy odcień;
- dziób jest prosty, biały, zakrzywiony na końcu;
- jeśli głowa jest ciemna, dziób jest czarny.
Lot. Potrafi latać przez wiele godzin z rzędu. Zdejmij pionowo i zacznij na wysokości podczas bitwy. Delikatnie zamień się w słup i szybko przewróć się. Łatwy do powieszenia w powietrzu.
Inne funkcje. Hodowcy doceniają rasę za złożoność i rozrywkę klapek. Każdy ptak ma indywidualny lot. Tak więc, każdy gołębi chile lata na pewnej wysokości, czas lotu jest również różny dla każdego. Bezpretensjonalny wobec warunków pozbawienia wolności.
Marmur
Kolejna odmiana gołębi wojennych Baku. Różnorodny, jak Chile, ale ich kolor to mozaikowy wzór piór o różnych kolorach. Jedna z najpiękniejszych ras. Jego przedstawiciele często uczestniczą i wygrywają na międzynarodowych wystawach.
Opis. Upierzenie jest kolorowe, z ciemnymi plamami. Najbardziej cenione osobniki z brązu - mają mosiężny kolor z czarnymi lub szkarłatnymi plamami, rozrzuconymi losowo.
Lot. Powstaje bez wypełniania kręgów przygotowawczych. Po sflaczeniu ogona i skrzydeł w taki sposób, że wygląda jak kula, marmurowa gołębica szybuje, zawiesza się, salta, pokazuje różne sztuczki i za każdym razem wraca do właściciela. Pokazują bitwę różnych typów - słup, taśma, śruba.
Inne funkcje. Nasycenie kolorów upierzenia jest kryterium, według którego ocenia się wiek gołębi marmurowych. Młody wzrost ma jaśniejsze odcienie niż dojrzałe osobniki. Po pierwszym stopieniu młodość ciemnieje, upierzenie nabiera różnych tonów.
Baku hrywny
Są uważani za uniwersalnych „pilotów”. Zostały one wyhodowane w pierwszych dekadach XX wieku w mieście Baku.
Opis. Harmonijne ciało z dobrze zbudowaną głową. Czoło jest wyciągnięte, tył głowy jest zaokrąglony. Dziób jest długi, oczy są koloru ciemnej wiśni. Szyja jest pięknie zakrzywiona, skrzydła są długie, nogi są średnie. Upierzenie jest grube, białe. Z tyłu głowy znajduje się charakterystyczny wzór. Kolor „nadruku” to żółty, czarny, czerwony.
Lot. Doskonale wykonują wszystkie rodzaje lotów - walczą, wchodzą na maszt, wspinają się, aż znikną z pola widzenia.
Baku z białymi nogami
Kolejny gołębi Baku o doskonałych umiejętnościach latania.
Opis. Rasa ma wygląd podobny do bezszczotkowych hrywien Baku. Różnica polega na śnieżnobiałym kolorze. Nogi są nagie, czerwonawe. Wyróżnia je powalona konstytucja. Ciało jest podłużne, głowa jest wydłużona, z kosmykiem lub bez. Czoło jest spadziste, dziób jest biały. Upierzenie jest gęste, fala jest fioletowa.
Lot. Wysokie loty. Zademonstruj piękną bitwę.
Turecki (tacla)
Walczące gołębie tureckie dzielą się na trzy gatunki - tacla, donka i kalabek. Takla to najpopularniejsza rasa grupy tureckiej i jedna z najstarszych ras gołębi. Słowo „takla” tłumaczy się jako „salto”. Istnieje kilka rodzajów tacli - dwuzębne, czoło, nosowo-wargowe, nosowe.
Opis. Istnieje wiele odmian sprzętu, z których każdy różni się wyglądem zewnętrznym. Ale są wspólne znaki - standardowe ciało, smukłe, bez niepotrzebnej masywności. Każdy kolor może dominować w kolorze. Najczęstsze są niebieskawe i cętkowane kolory. Część ogonowa jest zaznaczona na biało. Na głowie „kapelusza” jest biały. Nogi są pierzaste. Są grzebienie. Nie ma jednego standardu dla sprzętu.
Istnieje wiele podgatunków tej rasy, oto tylko kilka z nich:
- Urfa Długie ogony i skrzydła opadające na ziemię. Upierzenie jest żółto-brązowe z niebieskawymi odcieniami.
- Mardin Niski, ale malowniczy lot. Wygląda jak Turmans. Upierzenie - wszystkie odcienie szarości.
- Sivash. Krótszy lot niż poprzednie podgatunki, ale silniejsza bitwa. Są z grzebieniami i białymi ogonami.
- Antalya Różnią się wysokim lotem. Miniaturowy. Rzadko spotykane.
- Ankara. Miniaturowe ptaki w odcieniach srebrnoszarym, brązowym, czerwonym, białym i żółtym.
Lot. Po mistrzowsku upadnij, posiadaj technikę lotu helikalnego. Pokaż ekscytującą grę skrzydeł. Możliwość długiego lotu - około 10 godzin. Pokazują oryginalny lot: startuj pionowo, kilkakrotnie powtórz salto, gwałtownie spadnij - o 2-3 m, a następnie ponownie osiągnij tę samą wysokość.
Inne funkcje. Rosnąca przyczepność wymaga regularnego szkolenia.
Co ciekawe, zdolność do helikoptera jest związana z kolorem ptaka. Im jaśniejsze upierzenie, tym piękniejszy lot. Zauważono, że różnorodne macki często nie wiedzą, jak „wkręcić” w niebo.
Uzbecki (dwustronny)
Dwugłowi „Uzbekowie” zostali pierwsi w rasie. Istnieje kilkanaście podgatunków różniących się upierzeniem i dodatkiem.
Opis. „Wizytówka” uzbeckich gołębi to grzebień, który mają prawie wszyscy przedstawiciele rasy. Gołębie dwugołowe mają obfite upierzenie, owłosione szczotki na łapach i grzywkę na głowach, rozciągającą się od czoła do szyi, przez całą głowę. Kudłaty nadaje ptakowi masywność.
Upierzenie zależy od podgatunku:
- Chinn - ciemnoczerwony, ogon i skrzydła są białe.
- Gulsary - czarny z białą głową.
- Avlaki - głównie biały z pstrokatymi skrzydłami.
- Chelkari - kolor marmuru.
- Hakka - czarny, ogon - biały.
- Gulbadam - biała, plama na szyi jest czerwonawa lub żółtawa.
- Tasmańczycy - kolor kawy. Ogon, głowa i klatka piersiowa są ciemnobrązowe. Ogon, skrajne pióra ogona i zewnętrzna strona skrzydeł są białe.
Lot. Długiemu lotowi towarzyszą niesamowite triki.
Inne funkcje. Hodowcy pracują nad poprawą upierzenia rasy - ptaki te są nie tylko dobrymi ulotkami, ale także walorami dekoracyjnymi.
Irański
Najstarsza rasa gołębi, hodowana ponad 5 tysięcy lat temu. Gołębie irańskie są bardzo drogie. Drugie imię rasy to perskie.
Opis. Nie ma jednego standardu dla nadwozia; osobniki różnią się upierzeniem, obecnością przednich dziobów, szczotkami na nogach itp. Wspólne cechy to długi dziób i szeroki ogon z 12 piórami sterującymi. Rozpiętość skrzydeł wynosi 60-70 cm, głowa jest zwykle gładka. Najpopularniejsze są ptaki o upierzeniu czarnym, szarym, żółtym, szkarłatnym i migdałowym.
Lot. Latają powoli, mają tendencję do zawieszania się przez długi czas w jednym miejscu. Czas lotu - 3-5 godzin, maksymalnie - 10 godzin.
Inne funkcje. Istnieje kilka podgatunków rasy irańskiej. Bardziej niż inni znają kosmos bitewny Tibriz i Hamadan.
Krasnodar (czerwony)
Ta rasa jest ceniona bardziej za piękno niż latem. Ich lot jest krótkotrwały, ale imponujący. Istnieje wiele podgatunków gołębi z Krasnodaru, najbardziej popularne to Artamon, Neverovsky, Blagodarnensky.
Opis. Kompaktowy korpus. Głowa jest mała, korona jest płaska. Dziób jest biały, lekko wygięty. Skrzydła są długie, przylegają ściśle do kadłuba. Upierzenie ma różne kolory, najpiękniejszy jest czerwony. Dumny stojak, harmonijna budowa ciała.
Lot. Czas lotu - 1 godzina Wysokość lotu - średnia. Lataj w stadach i indywidualnie. Lot jest krótki i szybki, dobrze wchodzą na biegun - powoli i płynnie. Japonki robią to nagle, głośno machając skrzydłami.
Inne funkcje. Często hodowane na mięso. Rasa jest popularna na Terytorium Krasnodarskim, w regionie Woroneża i Rostowa.
Pakistańska
Gołębie pakistańskie są znane na całym świecie ze swojego niezwykłego stylu lotu, którego żadna inna rasa nie powtarza.
Opis. Ptak jest piękny, upierzenie ma różne kolory, głównie lekkie. Główny kolor to biały, a na plecach, skrzydłach, głowie, szyi i ogonie - specjalny wzór piór, który pozostaje taki sam przez całe życie. Istnieje kilka podgatunków „Pakistańczyków”. Są ptaki boso i są w „majtkach”, pyzatych i bez dziobów. Koguty są w kształcie daszka. Ogon jest długi. Kolor oczu - czerwony, pomarańczowy, niebieski.
Lot. Ptak, wstając i wchodząc na tyczkę, wykonuje salta, którym towarzyszy głośna bitwa.
Inne funkcje. Rasa jest ceniona w Rosji za wyjątkowy lot, piękno zewnętrzne i bezpretensjonalność treści. Ale ptaki wymagają uwagi - potrzebują regularnego treningu. Zdolności do lotu są przekazywane genetycznie.
Persowie
Persowie są znani ze swoich cech lotu. Są wśród nich osoby, które potrafią „trzepotać motylem” i „chodzić promem”.
Opis. Różnią się niezwykłą strukturą piór - są jakby wycięte na końcach. Z tego powodu ptaki wyglądają kręcone. Głowa jest okrągła, szerokie wypukłe czoło. Z tyłu głowy niektóre ptaki mają grzywkę. Perłowe oczy. Pierzaste stopy Upierzenie nasyconych odcieni - żółty, czerwony, ciemnobrązowy.
Lot. Leć na dużej wysokości. Wolę latać samotnie. Trzymaj się na niebie do godziny 11. Szybko wstań na słup, wykonaj ostre salta.
Inne funkcje. Dobry trening. Doskonała orientacja na ziemi - zawsze znajdują swój dom. Jeśli nie trenujesz Persów, tracą oni zdolność latania i uderzają z małej wysokości - 1-2 m. Płodni i dobrzy rodzice, samodzielnie karmią potomstwo.
Leninakan
To niezwykle odporna i żywotna rasa.W Armenii i Rosji ta rasa jest ciągle ulepszana - poprawia się jej jakość latania.
Opis. Mocne, piękne opływowe ciało. Głowa jest gładka, o zaokrąglonym kształcie. Dziób jest średniej wielkości i jasny. Oczy są czarne Ogon jest prosty.
Lot. Lot ciągły trwa 6-8 godzin. Szybko wspinają się, wchodzą na pocztę i salto.
Inne funkcje. Kochać wolność. Jeśli musisz przewozić, to wcześniej uczysz się klatek - aby ptaki nie zachorowały z niepokoju. Załączony do strony gniazdowania. Potrzebujemy stałego szkolenia. Są dobrze zorientowani w przestrzeni.
Pary gołębi Leninakan są bardzo przyjazne i wierne. Hodowcom gołębi nie zaleca się jednoczesnego wypuszczania samicy i samca w locie. Samica odwróci uwagę mężczyzny od wykonywania sztuczek.
Majkop
Oficjalna nazwa to gołębie wojenne o krótkich rachunkach Maikop.
Opis. Ptaki są małe, skrzydła są szerokie, długie. Głowa jest niewielka, zgrabna. Łapy są kudłate. Upierzenie jest gładkie i lśniące. Oczy są duże i wyłupiaste. Kolor - gładki lub dwukolorowy.
Lot. Szybko i rytmicznie lataj. Walka jest głośna, wyjście do filaru jest ostre.
Inne funkcje. Rasa łączy w sobie dekoracyjność z doskonałymi właściwościami latania.
Wdzięczny
Rasa została wyhodowana na Północnym Kaukazie w latach 50. ubiegłego wieku. Wyprowadzono ich do inkubacji piskląt, a ptaki te nie różniły się szczególnym pięknem.
Opis. Ptaki średniej wagi i wielkości. Mają duży kosmyk na głowach. Co więcej, grzywka może znajdować się w różnych miejscach - nad dziobem, na czubku głowy. Najczęstszym kolorem jest czerwony i biały. Głowa jest pełna wdzięku, mała. Dziób jest biały lub żółty. Hodowcy cenią więcej niż inne czarne osobniki - są one bardzo rzadkie. Wadą czarnych gołębi jest niska wytrzymałość. Najbardziej trwała odmiana - z upierzeniem na nogach.
Lot. W locie po mistrzowsku przewraca się, wykonując wszelkiego rodzaju salta. Ale dziś u tej rasy walory dekoracyjne są bardziej cenione niż latanie.
Inne funkcje. Mają spokojne i przyjazne usposobienie. Bezpretensjonalny do karmienia i warunków. Poczuj się dobrze w środowisku miejskim.
Nazwę rasy podano na cześć wdzięcznej osady na terytorium Stawropola. Na godle i fladze miasta jest nawet wizerunek czerwono-białej gołębicy latającej nad mostem.
Turmans
Jedna z najcenniejszych ras. Istnieje kilka odmian rasy i setki podgatunków - są wstążki, Oryol, Odessa, Wołyński, Wiedeński, Kursk, Moskwa, Kiszyniów i inne. Turmani posiadają unikalne zdolności latania niedostępne dla innych ras.
Opis. Turmani mają małe ciało i małą głowę. Ciemne oczy z jasnymi powiekami. Dziób krótki, czoło wysokie, szyja wydłużona, długa. Szerokie rozstawione krótkie nogi. Ogon jest puszysty i podniesiony. Są kolczaste i bezzębne turmany. Kolor - różnorodny. Waga - około 800 g.
Lot. Różnią się oryginalnym lotem. Wykonaj lot podobny do ruchu koła. Upadek przez skrzydło, ogon, głowę. Mogą być na dużej wysokości przez długi czas. Nie każdy turman może wykonać złożone elementy - jest mniej lub więcej zdolnych ptaków.
Inne funkcje. Mocny i wytrzymały. Aby zachować formę, potrzebny jest ciężki trening.
Kosmach z Północnego Kaukazu
Kosmachi to najstarsza rasa gołębi. Dzisiaj entuzjaści Północnego Kaukazu zajmują się przywracaniem jakości lotu odmian, które je utraciły.
Opis. Duże ciało, długie nogi. Głowa jest mała, z dziobem. Oczy są czarne lub srebrne. Dziób jest biały. Kolor i wzór różnią się w zależności od podgatunku. Upierzenie jest czerwone, żółte, czarne, szare, kawowe, marmurowe. Głowa i główne pióra muchy, ogon i ogon ogona, pióra ogona są białe.
Lot. Leć szybko, nagle wchodząc do szafy. Następnie wykonują salta - 5-10 razy z rzędu, wykonując charakterystyczne kliknięcia - walczą. Czas lotu - do 5 godzin.
Inne funkcje. Wytrzymały i bezpretensjonalny. Żyją do 20 lat. Propaguj do 10-12 lat. Przy zakupie nowego gołębia należy wytrzymać miesięczną kwarantannę.
Gdzie i w jakich warunkach zawierają gołębie?
Walczące gołębie żyją długo, niektóre osobniki przeżywają do 35 lat. Oczekiwana długość życia wynosi 15 lat. Ale osiągnięcie takiej długości życia jest możliwe tylko przy należytej staranności. Ptaki potrzebują przede wszystkim przytulnego domu i pełnego karmienia.
Większość ras bitewnych jest bezpretensjonalna - łatwo ją utrzymać. Trening jest ważny, bez którego gołębie wojenne tracą swoje umiejętności. Aby umieścić ptaki, użyj:
- komórki
- woliery;
- gołębnik.
Pomieszczenie zawierające gołębie musi spełniać następujące wymagania:
- obecność wysokiej jakości wentylacji;
- odległość między podłogą a sufitem wynosi od 1,5 m;
- przy obliczaniu objętości obudowy należy przejść od stanu - 1,5 mkw. m;
- gołębnik powinien być wyposażony w grzędy, grubość słupa powinna odpowiadać obwodowi ptasiej łapy;
- grubość ściółki - ponad 5 cm;
- miesięcznie - dezynfekcja, czyszczenie - regularnie;
- temperatura pokojowa - od +20 do +30 ° С.
Funkcje żywienia i diety
Zdrowie i piękno gołębi zależy od tego, jak pełne jest pożywienie. Według doświadczonych hodowców gołębi nie ma jednej paszy przemysłowej, która w pełni zaspokoiłaby potrzeby gołębi rzeźnych, dlatego należy im podać kompleks pasz:
- Sucha mieszanka zbożowa. W takich kompozycjach znajdują się prawie wszystkie niezbędne minerały.
- Drobny żwir lub piasek rzeczny - do skutecznego mielenia żywności w żołądku. Są one podawane w osobnym podajniku.
- Rośliny strączkowe Zawierają witaminy z grupy B, wapń, siarkę, fosfor.
- Płatki:
- Proso. Zaleca się podawanie jaśniejszych odmian prosa - mają więcej witamin.
- Jęczmień. Idealne jedzenie. Podawanie zalecanego posiekanego.
- Pszenica. Ma dużo białka i mało tłuszczu. Jest to cenny produkt dla gołębi.
- Figa. Pożywny produkt bogaty w różne korzystne pierwiastki.
- Kukurydza. Jest podawany tylko dużym ptakom. Nie należy podawać małego - ze względu na wielkość ziarna.
- Woda jest podawana na ciepło - w temperaturze pokojowej. Woda musi zostać osadzona lub oczyszczona. Woda z kranu powinna stać na noc - aby chlor odparował.
- W sezonie lęgowym ptaki otrzymują nasiona konopi. Dawkowanie należy wyjaśnić w instrukcji - nadmiar nasion konopi może zaszkodzić upierzonemu organizmowi.
- Siemię lniane podaje się jako lek na kaszel. Przedawkowanie prowadzi do biegunki.
- Ziarna słonecznika. Muszą być obecne w diecie. Zaleca się podanie 10% całkowitej ilości paszy.
- Zamiast suplementów witaminowych dają świeże pokrojone warzywa - pokrzywy, liście mniszka lekarskiego, kapustę, szpinak.
Gołębie są karmione dwa razy dziennie - rano i wieczorem. Po zjedzeniu ptaków podajniki są czyszczone. Dzienna dawka dla jednego dorosłego gołębia wynosi 40 g. Te 40 g są rozdzielane dwukrotnie - częściowo rano, a wieczorem. Na przykład gołębie mogą otrzymać 10 gramów jedzenia przed latem i 30 gramów przed snem.
Tabela 1 - skład codziennej diety w procentach.
Tabela 1
Nazwa składnika | Objętość paszy,% | ||||
zimowy | lato | linienie | rykowisko | młody wzrost | |
pszenica | — | 10 | 10 | 5 | 20 |
jęczmień | 40 | 20 | 10 | 20 | 20 |
owies | 40 | 10 | 20 | 10 | — |
kukurydza | 1 | 10 | 10 | 10 | 10 |
proso | — | 20 | 10 | 10 | 30 |
soczewica | 10 | 20 | 10 | 10 | 10 |
groszek | — | 10 | 35 | 35 | 10 |
Przechowuj żywność w suchych pomieszczeniach. Wszystkie rośliny karmione gołębiami muszą spełniać następujące wymagania:
- być dobrze wysuszonym;
- nie mieć zanieczyszczeń i zanieczyszczeń;
- bez śladów pleśni i pleśni.
Dieta zimowa
Zimą dostosowuje się dietę gołębi. Dają mniej białka - zmniejsza aktywność seksualną i zapobiega składaniu jaj. Zimą gołębie nie są karmione roślinami strączkowymi; zamiast tego otrzymują jęczmień i owies. Możesz podać owsiankę gotowaną z różnych zbóż w osolonej wodzie.
Aby upierzenie ptaków było miękkie i puszyste, do siemienia wprowadzono siemię lniane i rzepakowe - około 4 g.
Zimą zaleca się również podawanie suszonych ziół - odpowiedni jest koperek, natka pietruszki. Zamiast zboża możesz podać zacier ziemniaczany na otręby pszenne. Norma żywieniowa w zimie wynosi 40 g. Przybliżona dawka jednego dnia zimowego:
- owies - 40%;
- zgnieciona kukurydza - 10%;
- soczewica - 10%.
Dieta podczas linienia
Rzucanie gołębi, począwszy od czerwca, trwa do połowy jesieni. W tym okresie ptaki potrzebują więcej białka - aby powstały nowe upierzenie. W takim przypadku musisz upewnić się, że jedzenie pokarmów białkowych nie powoduje zwiększonej pobudliwości seksualnej. W tym celu do diety wprowadza się więcej jęczmienia i owsa, a pszenicę usuwa się.
W okresie linienia gołębie otrzymują rzepak i liść kapusty. Norma żywienia podczas linienia wynosi 40-50 g. Przybliżona dieta:
- groszek - 20%;
- kasza owsiana - 20%;
- proso - 10%;
- kukurydza - 10%;
- wyka i jęczmień - 10%;
- soczyste warzywa i warzywa - 30%.
Funkcje hodowlane
Hodowla produkcyjna charakteryzuje się produktywną hodowlą, aw jednym sprzęgle mogą wykluć do 8 jaj. Samica siedzi na jajach. Samiec nie bierze udziału w wykluciu. Pisklęta wykluwają się na łysy i całkowicie bezradny. Ale rosną szybko i rozwijają się. Po dwóch tygodniach pisklęta zaczynają opuszczać gniazdo. Dwa miesiące później ptaki wyglądają jak dorośli.
Jeśli w borówce nie ma gniazd, ptaki zrobią je same, używając dowolnych materiałów. Kiedy gniazdo jest skręcone, nie trzeba go przenosić - ptaki będą zdenerwowane, ponieważ są bardzo przywiązane do owoców swojej pracy. Dlatego lepiej wcześniej zadbać o gniazda.
Hodowla gołębi w domu rozpoczyna się na wiosnę. Przed rozpoczęciem murowania należy przygotować oddzielną wolierę, która jest dokładnie myta, czyszczona, suszona, a następnie wkładana do gniazd - pudełka z niskimi bokami. Tynk i małe trociny wlewa się w ich rogi.
W naturze dominuje przypadkowe krycie. Ale jeśli hodowca chce mieć potomstwo o określonych cechach, nie może liczyć na przypadek. W przypadku gołębi hodowlanych zaleca się stosowanie:
- Endogamia. Dzierają krewnych - rodziców i potomstwo, braci i siostry, „kuzynów”. Ta forma krzyżowania poprawia jakość rasy i zachowuje jej pozytywne cechy. Chów wsobny można stosować przez długi czas, krzyżując kilka pokoleń.
- Krzyżowanie podobnych osób. Dwoje zdrowych rodziców przekazuje swojemu potomstwu pozytywne cechy. Metoda pozwala na wykorzystanie obcego potencjału genetycznego, który nie jest właściwy rasie - ma ona na celu poprawę początkowych danych rasy.
- Hodowla liniowa. Pozwala dokładnie poznać konsekwencje kojarzenia i dziedziczenia cech. W przeciwieństwie do chowu wsobnego stosuje się osoby o bardziej odległym związku.
Treść zagnieżdżona
Optymalna temperatura w pomieszczeniu, w którym żyją pisklęta, wynosi 36-38 ° C. Na początku drugiego tygodnia możesz obniżyć temperaturę do 20 ° C - w tym momencie pisklęta są w stanie samodzielnie utrzymywać termoregulację organizmu.
Odżywianie i dieta
W wieku do miesiąca gołębie prawie nie potrzebują jedzenia - jeśli ich rodzice je karmią. W drugim tygodniu potrzebują wody. Aby nauczyć dzieci dziobania, dostają drobnoziarniste ziarno od 3-4 tygodnia. Od 25 dnia życia pisklęta mogą odwiedzać wspólną wolierę i wykonywać małe loty.
Karmienie gołębia:
- Pierwszy tydzień życia. Daj żółtko kurczaka, puree i podgrzej. Możesz również karmić pisklęta kompozycją dla kurczaków, mieszając je do stanu owsianki.
- Drugi tydzień życia. Żółtko miesza się z kaszą jaglaną, jęczmienną, jaglaną, groszkiem. Dodaj miód, pokruszone muszle i czerwoną glinę - na końcu łyżeczki. Zboża są kruszone, wypełnione ciepłą wodą.
- 3-4 tygodnie życia. Woda, pokrojone warzywa i owoce, warzywa są wprowadzane do diety. Od 22 dnia można karmić pisklęta białym chlebem. Raz lub dwa razy dziennie do karmy można dodać kilka kropli oleju z ryb.
Przyzwyczajając pisklęta do wody - piętnastego dnia próbują przechylić dziób, aby woda nie dostała się do nosa. Po upływie miesiąca pisklęta całkowicie przestawiają się na żywienie dorosłych.
Pisklęta potrzebują specjalnego pokarmu zawierającego tłuszcz, potrzebują więcej składników odżywczych niż dorośli. Pasza podawana jest w formie zgniecionej. Aby wzmocnić układ odpornościowy, gołębie otrzymują wywary z ziół - sznurka, rumianku, tymianku.
Proces karmienia
Wyklute pisklęta jedzą pierwsze kilka dni w odstępach 3 godzin. Cóż, jeśli rodzice troszczą się, wtedy w pełni zapewnią potomstwu jedzenie. Jeśli dorosłe gołębie nie chcą karmić piskląt, hodowca gołębi będzie musiał to zrobić.
Pisklęta są karmione:
- Pierwsze 3 dni - mieszanka mleka i żółtek jaj. Przed karmieniem mieszaninę umieszcza się w ciepłej wodzie.
- Druga opcja - karmienie zwykłą mieszanką dla niemowląt. Mleko jest wciągane do strzykawki, a następnie wstrzykiwane do wola.
W drugim tygodniu pisklęta mogą samodzielnie karmić. Począwszy od szóstego dnia gołębie mogą otrzymywać mieszanki paszowe w tabletkach. Pigułki są kruszone, rozcieńczane w wodzie, a następnie wstrzykiwane do dzioba za pomocą strzykawki. Częstotliwość karmienia dwa razy dziennie.
Przekarmienie piskląt jest niemożliwe. Nadmiar jedzenia nie przyniesie korzyści rosnącemu ciału. Ale dostęp do wody powinien być stały.
Na 1 część suchej karmy podawanej pisklętom powinny być obecne 3 części wody. Jeśli temperatura powietrza wzrośnie, należy podać więcej wody.
Gołębie szkoleniowe
Jeśli nie trenujesz żywych gołębi, będziesz musiał pożegnać się z pięknym latem. Chociaż genetyka takich ras jest genetycznie oparta, rasy te szybko tracą swoje umiejętności bez regularnego szkolenia.
Zasady szkolenia gołębi:
- Musisz prowadzić gołębie po osiągnięciu wieku 40 dni.
- Nie możesz nauczyć ptaków walki przed wyznaczonym czasem - mogą w ogóle przestać się bawić.
- Po linieniu „gry” stają się coraz mniej.
- „Zatkanie” to odrzucenie „gier”, często problem genetyczny. Takie ptaki są odrzucane.
- Optymalna liczba dla koleiny to 15 ptaków.
- Szczególnie cenne są gołębie poruszające się powoli po obwodzie, a przez pierwsze pół godziny „grają” co dwie minuty.
Aby rasy bitewne utrzymywały wysoki poziom lotu, wykonywały skomplikowane akrobacje i pokazywały spektakularną „grę”, muszą regularnie trenować. Te piękności, pokazujące cuda lata, często dekorują uroczystości i wesela, uczestniczą w zawodach sportowych i wystawach.