Kozy nubijskie są popularne, ale trochę kapryśnych zwierząt na farmie. Są hodowane zarówno na skalę przemysłową, jak i w domkach letniskowych, mając małą stodołę i trawnik do wypasu. Zawierają kozy na mięso, puch i mleko. Rasa słynie z produktywności i interesującego wyglądu.
Historia rasy
Uważa się, że nubijskie kozy żyły obok starożytnych ludzi już 9,5 tysiąca lat temu. Nazwa zwierząt pochodzi od miejsca zamieszkania - nubijskiej pustyni Sudanu. W średniowieczu badacze z Francji opracowali pierwsze dane dotyczące rasy. Ale współczesni przedstawiciele zostali wyhodowani nieco później (pod koniec XIX wieku) w Wielkiej Brytanii. Ta odmiana jest dziś nazywana nubijską lub anglo-nubijską.
Hodowcy przyjęli za podstawę odmiany rodzimych nubijczyków z Afryki, Azji (dwie odmiany lopów z Indii, rasy bliskowschodnie) i Europy (kozy szwajcarskie). W 1896 r. Rasa została zarejestrowana, a od początku XX wieku kozy zaczęły być hodowane w Ameryce, poprawiając wygląd i produktywność gatunku. Popularność kóz nubijskich wzrosła, ale dopiero w 1999 r. Rosyjscy hodowcy zwrócili na nie uwagę.
Gospodarstwa domowe importowały zwierzęta z Ameryki, ponieważ gromadzili się tam najlepsi przedstawiciele rasy.
Opis rasy
Wygląd kóz nubijskich różni się od zwykłych ras w naszym kraju. Pierwszą rzeczą, która wyróżnia się, jest długi, zwisający poniżej kufy - uszy zwierzęcia i jasny kolor. Może być kilku rodzajów.
Najczęstsze kolory:
- kawa brązowy;
- czarny
- biały
- kremowy.
Kolor kóz jest często nakrapiany, takie okazy wyglądają szczególnie poważnie. Standard rasy rozpoznaje srokaty, laurowy, biały, biało-brązowy i inne kolory. Układ plam nabiera nietypowej konfiguracji w najbardziej nieoczekiwanych kombinacjach (brąz z czarnymi i białymi plamami, aż do koloru lamparta). Większość dwukolorowych nubitów, ale w kolorze są trzy kolory jednocześnie. Często są osoby w kolorze czekolady z ciemnym paskiem z tyłu. Skóra według standardu rasy jest również ciemno - czarna lub szara.
Wygląd
Nubian jest rasą mięsno-mleczarską (głównie mleczarską). Kozy są duże: do 80 cm w kłębie kobiety, 85-90 - samce. Masa zwierząt sięga 80-100 kg, chociaż średnia to 60-80 kg. Jednocześnie nubity mają smukłe, mocne, proporcjonalne nogi, wąskie i długie ciało oraz cienką szyję. Zaadoptowali swój wygląd zewnętrzny od przodków - kóz górskich.
Oprócz długich, opadających uszu zwierzęta wyróżniają się ciekawym łukowatym profilem („rzymskim”): garbem na pysku z ciężkimi łukami brwiowymi i masywnym czołem. Kozy noszą cienkie i długie rogi, a samice najczęściej nie mają rogów.
Nubity mają piękne oczy, zwykle brązowe, rzadziej szare lub zielone. Jeśli jest broda, to mała. Płaszcz jest gładki, ogon puszysty, krótki. Wymiona kóz składają się z dwóch części. To duże, wydłużone sutki.
Zwierzęcy charakter
Kozy nubijskie charakteryzują się niestabilnym temperamentem: mogą być nadpobudliwe lub ciche i czułe, wszystko zależy od warunków pozbawienia wolności i osobowości. Nie mogą znieść sąsiedztwa innych zwierząt, a nawet kóz innych ras. Niechciane towarzystwo wywołuje agresję. Na widok kosmitów Nubianie reagują na niego głośnym beczeniem. Często rzucają się na wroga rogami i tylko wyraźna przewaga wroga u władzy może zatrzymać walkę. Agresorzy natychmiast stają się ulegli.
Kozy nubijskie są ciekawe i uparte, nieustannie czegoś szukają. Lepiej im nie kontaktować się z dziećmi, ponieważ gry na zwierzętach mogą być niebezpieczne dla dzieci. Ale uwielbiają spędzać czas z dorosłymi i przywiązują się do właścicieli, takich jak psy, uznając ich za lidera stada. Nubianie są gotowi bezlitośnie podążać za mężczyzną. I zaleca się stosowanie tego podczas wychowywania zwierząt od najmłodszych lat. Jeśli nie trafisz w sedno, nubijskie kozy mogą dorosnąć dobrowolnie.
Wskaźniki produktywności
Rasa nubijska jest uważana za uniwersalną, ponieważ daje dobre wskaźniki zarówno dla mleka, jak i mięsa. Ostatni kierunek w naszym kraju jest mniej popularny, dlatego nacisk kładziony jest na produkty mleczne. Kozy dają mleko około 300 dni w roku. Laktacja rozpoczyna się po pojawieniu się pierwszego baranka i z każdą kolejną ilością mleka rośnie.
Średnio samice kóz nubijskich produkują 3-3,5 litra mleka dziennie. Rocznie wychodzi około tony przydatnych produktów.
Tłuszcz mleczny wynosi średnio 4,5%, ale niektóre osoby wytwarzają 8% tłuszczu. Ma dość wysoki procent białka - 3,7%, mleko nie ma koziego zapachu, którego wielu konsumentów nie lubi, i smakuje jak krem orzechowy. Produkt nadaje się do robienia pysznych serów, jogurtów, twarogów. Według hodowców dzieci kóz nubijskich lubią pić mleko.
Kiedy zwierzęta nie dają wystarczającej ilości mleka, są karmione mięsem. Nubijczycy szybko przybierają na wadze, a ich mięso pozbawione jest specyficznego zapachu, jest soczyste i smaczne niezależnie od metody uboju, ma wielką wartość odżywczą. Jest to doskonały produkt dietetyczny, odpowiedni również do grillowania i grillowania.
Wydajność produktów mięsnych od kóz jest dość wysoka: od jednego osobnika można uzyskać 50-70 kg mięsa (odpowiednio od samic i samców). Młode zwierzęta są w większości ubijane, ponieważ mięso dorosłych kóz staje się sztywne.
Zalety i wady rasy
Wydajność jest głównym wskaźnikiem, dla którego hodowane są kozy nubijskie. Wysoka wydajność mleka (prawie przez cały rok), tłuste mleko i dużo soczystego mięsa to niewątpliwe zalety tej rasy. Ten cel realizowali hodowcy, prowadząc Nubijczyków.
Inne korzyści obejmują:
- dobre cechy żywieniowe;
- wzrost wydajności mleka po każdym ocieleniu;
- potomstwo dwa razy w roku (za każdym razem maksymalnie troje dzieci);
- żywotność młodych osób;
- oddanie właścicielowi (pod warunkiem właściwej edukacji).
Wysoką wydajność można osiągnąć przy odpowiedniej opiece nad zwierzętami, co nie zawsze jest łatwe.
Ze wszystkimi zaletami kozy nubijskie mają wady:
- Domagają się ciepła, ledwo tolerują surowe rosyjskie zimy. Zwierzęta muszą być utrzymywane w czystości, suche i utrzymywać temperaturę, która jest dla nich wygodna.
- Zwierzęta różnią się paskudnym charakterem: upór, rozmyślność, agresywność w stosunku do innych zwierząt kopytnych. Utrzymywanie kóz nubijskich z innymi rasami w jednym stadzie jest problematyczne.
- Nieznacznym minusem jest głośny głos nubitów, którym służą przy każdej okazji.
- Koszt elitarnych kóz może odstraszyć potencjalnych hodowców. Cena osoby dorosłej wynosi od 150-250 000 rubli, dzieci od 100 000 rubli.
Treść kozy
Ponieważ Afryka jest historyczną ojczyzną kóz nubijskich, zwierzęta te są ciepłolubne. Pomimo tego, że dobrze dostosowują się do nowych warunków pogodowych, prawie nie tolerują silnego mrozu. Trudno nazwać ich bezpretensjonalnymi.
Aby zapewnić wygodną konserwację, będziesz musiał wyposażyć kozy w przytulny pokój i stworzyć wszystkie warunki do pomyślnego wzrostu i rozmnażania. Jest to jedyny sposób na osiągnięcie wskaźników wysokiej wydajności.
Niezbędne warunki
Optymalne warunki do trzymania kóz nubijskich to ciepła, sucha stodoła, w której przenika maksymalna ilość światła i świeżego powietrza. Wskazane jest podgrzanie łóżeczka. Automaty są niedopuszczalne, ponieważ te kozy nie tolerują przeciągów.
Optymalna temperatura dla rasy nubijskiej:
- nie niższy niż +6 stopni w zimnych porach roku;
- nie więcej niż + 18-20 stopni w lecie.
Nubijczycy są trzymani razem - osoby obu płci w tym samym pokoju. Ale zaleca się pozostawienie najsilniejszych samców w plemieniu, aby nie zepsuć wskaźników wydajności w przyszłości. Oddzielne kojce są wymagane tylko dla królowych z nowonarodzonymi dziećmi. Wewnątrz stodoły, ale nieco dalej od głównego miejsca zamieszkania, powinno być miejsce - niska ławka - do dojenia kóz.
Cechą rasy nubijskiej jest niemożność trzymania kóz z innymi zwierzętami. Nubijczycy mogą odczuwać stres, wydajność mleka spadnie.
Rolnicy zajmujący się hodowlą kóz nubijskich zauważają, że po kilku pokoleniach spędzonych w jednym miejscu zwierzęta aklimatyzują się do otaczającej przyrody i klimatu. Ale aby uzyskać komfortową temperaturę w zimnych porach roku, musisz przyjrzeć się dokładniej niż w przypadku innych ras. Nie należy również zapominać o prawidłowym żywieniu zwierząt, dbaniu o ich zdrowie i innych niuansach.
Aranżacja pomieszczeń
Po raz pierwszy hodowcy kóz mogą potrzebować dużo wysiłku i czasu, aby urządzić mieszkanie odpowiednie dla Nubii. Powinien odpowiadać wielu parametrom i zawsze być utrzymywany w czystości, ponieważ przedstawiciele tej rasy naprawdę nie lubią brudu i wilgoci.
Stajnia powinna spełniać takie wymagania jak:
- oświetlenie;
- dobra wentylacja;
- odpowiednia temperatura.
To ostatnie można osiągnąć nie tylko za pomocą izolowanych ścian, ale także mocnych drewnianych podłóg. Wskazane jest, aby budować je lekko pod kątem, aby nadmiar płynu opuścił. Dodatkowym źródłem ciepła są śmieci o grubości do 50 cm, które mogą być wykonane z suchej słomy, siana lub trocin. Gospodarstwo musi mieć wystarczające zapasy tego materiału, aby ułożyć podłogę na długą zimę.
Każda koza powinna mieć swoje miejsce w stajni. Zwierzęta są przyzwyczajone do spania samotnie lub w małych grupach. Zaleca się budowanie na podłodze drewnianych podłóg o wysokości 40-50 cm, przybijających szerokie deski na obwodzie. Połóż tylko na nich słomę. Oprócz miejsc do spania w stodole, inne elewacje są wykonane z desek, ponieważ nubijskie kozy uwielbiają się wspinać.
Corral i miejsce do spacerów
Oprócz pomieszczeń mieszkalnych zwierzęta w gospodarstwie domowym potrzebują padoku do chodzenia. Jest to ważny element właściwego dobrostanu zwierząt. Mogą chodzić na spacery na zimno, ale ważne jest, aby upewnić się, że termometr nie spadnie zbyt nisko. Nubijczycy mogą łatwo przeziębić się lub odmrozić, szczególnie uszy, nos, wymiona i narządy płciowe. Zimą wskazane jest wyposażenie padoku do chodzenia w pobliżu stodoły. Powinien być przykryty baldachimem.
Pod nadzorem zwierząt możesz organizować chodzenie w wolnym wybiegu na łące (w ciepłym sezonie), w stadzie lub na linie, jeśli kozy są małe (jego długość powinna wynosić 5-7 metrów). Wypas oszczędza dużo paszy. To miejsce powinno być bogate w zioła i mieć cień, w którym kozy mogą się schować. Przed wypasem musisz je wypić, aby nie piły wody z brudnych kałuż.
Zaleca się wypuszczanie kóz na pastwisku późnym rankiem, gdy rosa wyschnie na trawie. Powoduje przeziębienie zwierząt.
Karmienie kóz nubijskich
Podczas hodowli kóz konieczne jest, aby były specjalnym menu na różne pory roku. W lecie, aby nakarmić lub wziąć jako podstawę pastwiska - zioła, inną roślinność. Zaopatrz się w siano na zimę. Chociaż rasa ta jest sztucznie hodowana, nubijczycy nie wymagają specjalnej diety i spożywają taką samą karmę jak krewni innych ras. Pomiędzy nimi:
- siano;
- Świeża trawa
- gałęzie (wierzba, lipa, leszczyna, świerk, akacja itp.);
- ciasto;
- skoncentrowana pasza (jęczmień, owies, kukurydza);
- otręby;
- świeże owoce (jabłka, gruszki);
- warzywa (buraki, marchew, ziemniaki);
- odpady roślinne.
Zwierzęta powinny zawsze mieć wodę, a zimą dodaje się do niej sól. Zaleca się również wzbogacenie diety kóz o składniki odżywcze - kredę, witaminy itp.
Aby zrekompensować niedobór chloru i sodu, kozy otrzymują skórki solne, tak zwane lizy. Naturalny preparat soli musi być dostępny dla wszystkich zwierząt. Dla dorosłych wystarczy 10-15 g soli dziennie, dla młodych zwierząt - do 8 g.
Aby kozy dawały wystarczającą ilość mleka w zimie, dieta zwierząt powinna wyglądać następująco:
- trzy posiłki dziennie;
- około 5 kg siana dziennie;
- około 1 kg świeżych warzyw, drobno posiekanych gałęzi i kiszonki;
- 2 kg zbóż;
- każde zwierzę potrzebuje 300 g karmy i 250–300 g dodatkowo na każdy kilogram wydajności mlecznej.
Menu zmienia się również nieznacznie dla kóz w sezonie lęgowym. Dostaje się zioła zbożowe, rośliny strączkowe, kompleksy mineralne i witaminowe. Samice wymagają specjalnego żywienia przed i po owcach. 5-10 dni przed porodem musisz zmienić dietę, porzucić zboża, paszę dla zwierząt, kruszoną paszę. Menu powinno składać się z wody, siana i roślin okopowych. Świeże warzywa nie powinny powodować wzdęć, więc buraki i kapustę najlepiej pozostawić w małych ilościach, a nacisk kładziony jest na marchewkę, ziemniaki, cukinię, dynię. Na trzy dni przed urodzeniem warzywa należy również usunąć, pozostawiając kozę w wodzie i sianie.
Hodowla kóz nubijskich
Kupując kozły nubijskie na mleko i mięso, wskazane jest zwrócenie uwagi na młodych. Hodowla to dochodowy, ale kłopotliwy biznes. Czasami Nubijczycy krzyżują się z innymi rasami, aby zwiększyć produktywność tych drugich. Kozy afrykańskie są uważane za „procent”. Przekraczanie ich zwiększa wydajność mleka i staje się grubsze.
Walizka
Osobniki osiągają dojrzałość płciową o 7 miesięcy, jednak pierwsze krycie najlepiej przeprowadzić za półtora roku. Wskazane jest, aby wybierać zwierzęta z różnych linii, ponieważ bliskie pokrewieństwo wpłynie negatywnie na zdrowie potomstwa.
Do parowania wybierz:
- duże aktywne samce;
- kobiety podczas polowania.
Pierwsze „polowanie” ma miejsce u kóz w okresie jesiennym: od listopada do października i trwa do kilku dni. Sezon rui objawia się zmianą zachowania: utratą apetytu, objawem niepokoju, być może agresji. Gruczoły sutkowe puchną, a ogon jest w ciągłym ruchu - tego zjawiska trudno nie zauważyć. Kobiety stają się bardziej podatne na różne choroby, konieczne jest zapewnienie im odpowiedniej opieki. Ale głównym zadaniem właściciela: podczas okresu polowania na kozę nubijską, aby zapewnić spotkanie z kozą.
Ciąża kóz trwa około 150 dni, dlatego zaleca się zorganizowanie krycia późnym latem, aby potomstwo pojawiło się pod koniec zimy.
Obudowa może być kilku rodzajów: darmowa, ręczna, harem. W pierwszym przypadku wszystkie kozy chodzą w jednym stadzie, a samce są aktywne przeciwko każdej płynącej samicy, gdy chce zostać zapłodniona. W przypadku pokrycia haremem jedna koza stanowi kilka osobników płci przeciwnej - do 30. Samiecowi nie udaje się odpocząć, jest to obarczone spadkiem ilości nasienia. Dzięki ręcznemu parowaniu wszystko jest pod kontrolą człowieka. Samica jest instalowana i mocowana na specjalnej maszynie, do której doprowadza się kozę do krycia.
Ciąża i jagniąt
Jeśli krycie się powiedzie, właściciel kozy wkrótce zauważy pierwsze oznaki ciąży. Wymiona powiększają się, stają się gładkie, a zewnętrzne narządy płciowe są wlewane. Ważne jest, aby rolnik upewnił się, że koza jest objęta ubezpieczeniem, aby nie utracić dochodów z przyszłego potomstwa i zapewnić kobiecie odpowiednią opiekę.
Można to również zrobić metodami laboratoryjnymi:
- Ultradźwięk
- analiza śluzu szyjnego;
- głosowanie (dotykanie brzucha).
Wszystkie badania przeprowadzane są przez lekarza weterynarii. Ale na późniejszych etapach widoczna jest ciąża kozy. Brzuch rośnie, jednostka staje się mniej ruchliwa, częściej odpoczywa. Około miesiąc przed domniemanym baraniem konieczne jest zaprzestanie dojenia kozy, aby zebrała siłę do laktacji i mogła karmić dzieci. Jeśli samica jest szczupła i słabo przybiera na wadze, zaleca się zaprzestanie dojenia 50-60 dni przed baranowaniem.
Kozy nubijskie są płodne, rodzą 2-3 dzieci dwa razy w roku, czasem więcej (maksymalnie pięć naraz). Już dwa tygodnie po owcach mogą być gotowe na zabranie kozy. Ale rolnicy nie zawsze tak często organizują mężczyzn, ponieważkoza musi zyskać siłę przed każdym nowym barankiem. Chodzi w suchym, czystym pokoju, pożądane jest, aby kobieta była tam sama, bez sąsiada krewnych. Przed urodzeniem zwierzę staje się niespokojne. Warstwę suchej słomy należy położyć na podłodze w miejscu do barania. Dostawa następuje szybko: od 90 do 40 minut.
Opieka i utrzymanie młodych zwierząt
Noworodki są odstawiane od matki niemal natychmiast, ale ponieważ nie mają własnej odporności, piją je z siary matki z butelki, a następnie ze specjalnego karmnika. Za pierwszym razem (w pierwszym miesiącu) dzieci są karmione do 5 razy dziennie, a następnie przenoszone na trzy posiłki dziennie. Jeśli dzieci urodziły się pod koniec zimy, są uważane za najbardziej opłacalne. Zanim pojawią się pierwsze warzywa, dzieci będą gotowe na surowe jedzenie i mogą zostać wypuszczone na łąkę.
Od urodzenia młode muszą być trzymane w osobnym stajni, gdzie temperatura musi być utrzymywana na poziomie nie niższym niż +17 stopni, powinno być również lekkie i suche. Sąsiedztwo dorosłych krewnych może zaszkodzić dzieciom. Kiedy młody dorasta, staje się bardzo aktywny. W przypadku młodych kóz konieczne jest wyposażenie bezpiecznej i przestronnej zagrody, w której będą mogły się bawić.
Dzieci nie zawsze są ekskomunikowane. W takim przypadku samica karmi je mlekiem, ale wydajność mleka jest tracona. Ale w młodym wieku (1-1,5 miesiąca) dzieci są gotowe na pastwisko.
Korzyści z hodowli kóz nubijskich
Kozy nubijskie to dochodowy biznes, choć kłopotliwy. W przypadku elitarnej osoby hodowcy żądają dużo pieniędzy, ale kozy reagują z doskonałą wydajnością. Właściciel jest zobowiązany do zapewnienia zwierzętom regularnej opieki i właściwego żywienia. Wysokie koszty nie są przewidziane, tylko w przypadku zakupu kóz rasowych. Możesz kupić zarówno młode zwierzęta, jak i dorosłych.
Do hodowli wymagane są 4 osobniki z różnych miotów (aby nie było niepożądanego mieszania). Nubijczycy czystej krwi są kosztowną przyjemnością, a taki zakup będzie kosztował średnio 1 milion rubli (od 100 000 rubli dla młodych kóz i więcej, w zależności od miejsca zakupu). Ale inwestycje mogą się zwrócić w ciągu 2-3 lat.
Ze względu na wysokie koszty i trudności w znalezieniu osobników rasowych hodowla nubii nie jest tak popularna w Rosji, jak w Europie i Ameryce. Kozy są hodowane w regionach Moskwy i Tweru, a na południu kraju - w regionie Samara. Ale popularność tej rasy nie spada, pomimo wysokiej ceny. Ze względu na swoją produktywność zwierzęta szybko odzyskują koszty ich pozyskania.
Kozy nubijskie to niesamowite zwierzęta, które zebrały najlepsze cechy charakterystyczne dla zwierząt domowych. Cenione są za bezpretensjonalną dietę, wysoką wydajność mleka oraz doskonałe mleko i mięso. Zwierzęta są odporne (choć nie tolerują przeziębienia) i są żywotne. Wydajność i szybki przyrost masy ciała są wyższe u nubii niż u innych ras.
Wysłane przez
0
Rosja. Miasto: Emelyanovo
Publikacje: 19 Komentarze: 0