Grzyby to wyjątkowe królestwo stworzeń, które łączą w sobie cechy roślin i zwierząt. Namnażają się za pomocą mikroskopijnych komórek zwanych zarodnikami. Jeden grzyb może zawierać do 40 miliardów mikroskopijnych cząstek. W tym samym czasie zarodniki grzybów nie zawsze wyglądają tak samo.
Cechy zarodników grzybów
Rozmnażanie grzybów
Po osiągnięciu dojrzałości zarodników grzyb jest gotowy do rozmnażania. Mikroskopijne jednokomórkowe formacje dostają się do powietrza lub wody. Można je przetransportować kilkadziesiąt kilometrów od miejsca, w którym rośnie grzyb. Dostają także wełnę zwierząt lub pióra ptaków i podróżują z nimi, aż osiedlają się na jakimś terytorium. Nie wszyscy przeżyją w przyszłości. Dlatego organizmy te mają ogromną liczbę cząstek, które pełnią funkcję rozmnażania.
Po tym, jak zarodniki grzybów dostaną się do środowiska odpowiedniego dla ich życia, zaczynają „zakorzeniać się”, a raczej kiełkować. Pojawiają się strzępki, które wyglądają jak cienkie nitki, gdy są oglądane pod mikroskopem. Grzybnia (grzybnia) powstaje ze strzępek, które znajdują się pod powierzchnią ziemi. Grzybnia tworzy owocnik, który zwykle znajduje się nad powierzchnią gleby i który ludzie są przyzwyczajeni do gotowania. Sama grzybnia znajdująca się w glebie nazywana jest ciałem wegetatywnym.
Zarodniki grzybów utworzą się bezpośrednio w owocniku. Po odcięciu jednego owocnika grzybnia daje kolejny itp. Proces ten trwa, dopóki grzybnia nie otrzyma wszystkich składników odżywczych i wody niezbędnych do istnienia i rozwoju. W niesprzyjających warunkach umiera.
Proces formowania sporów
Tworzenie się zarodników we wszystkich grzybach jest takie samo. Nazwa tych mikroskopijnych cząstek oznacza „nasiona”. Naukowcy sugerują, że ta metoda rozmnażania organizmów pojawiła się ponad 400 milionów lat temu. Ta metoda rozmnażania pomogła organizmom żywym zachować energię do życia w niesprzyjających warunkach. Obecnie organizmy, które mają zdolność rozmnażania się przez zarodniki, są uważane za najbardziej żywotne.
Obecnie pleśń jest uważana za najbardziej żywotną. Niektóre jej rodzaje są niebezpieczne dla zdrowia człowieka, mają negatywny wpływ na płuca i skórę, a niektóre są wykorzystywane do produkcji leków i potraw kulinarnych. U osób z alergią pleśnie po dojrzewaniu zarodników powodują katar, kichanie i swędzenie.
W owocniku znajdują się specjalne komórki zwane sporangiami. W ich wnętrzu powstają zarodniki grzyba. Komórki przeznaczone do rozmnażania są zdolne do tworzenia się na grzybni powietrznej. Nazywa się je konidiami. Pod mikroskopem wydaje się, że grzybnia powietrzna jest reprezentowana przez gałęzie, na końcach których znajdują się mikroskopijne komórki rozrodcze. Komórki powstałe w sporangiach nazywane są sporangiosporami (endogennymi zarodnikami), podczas gdy te ostatnie nazywane są konidiami. Niektóre mikroskopijne komórki są ruchome, inne nie są wyposażone w wici umożliwiające ruch.
Struktura zarodników grzybów jest dość prosta. Dla wielu przedstawicieli królestwa grzybów różni się nieco.
Wszelkie zarodniki grzybów kiełkują tylko w odpowiednim środowisku. Kiedy znajdą się w niekorzystnym środowisku, giną. Zarodniki zawierają niewielkie ilości składników odżywczych, które uniemożliwiają im żywotność przez długi czas. Jedynymi wyjątkami są konidia. Są w stanie zachować żywotność przez długi czas. Jednak ich tworzenie trwa znacznie dłużej niż tworzenie sporangiospor.
Irina Selyutina (biolog):
Według cech strukturalnych grzyby dzielą się na:
- niższy: należą do nich grzyby z jednokomórkową grzybnią, aw najbardziej prymitywnych organizm wegetatywny reprezentowany jest przez nagi protoplast (śluz itp.);
- wyższy: charakteryzuje się obecnością grzybni wielokomórkowej (workowce, podstawczaki).
Bezpłciowe rozmnażanie wielu niższych grzybów odbywa się za pomocą telefonu komórkowego pływkaktóre powstają w zoosporangiach. U innych grzybów należących do tej grupy zarodniki pozbawione narządów ruchu powstają w sporangiach i nazywane są sporangiospory... Zarodnie znajdują się na specjalnych strzępkach, różniących się od innych strzępek - sporangiozy, które wznoszą się na szczyt podłoża, na którym rozwija się grzyb. Taki układ zarodni w stosunku do powierzchni jest bardzo wygodny pod względem rozprzestrzeniania się zarodników przez prądy powietrza.
Rozmnażanie bezpłciowe przy użyciu konidia lub konidiospory są charakterystyczne dla torbaczy, podstawnych, niedoskonałych i niewielkiej liczby gatunków niższych grzybów, które przystosowały się do lądowego trybu życia. Konidia osłonięte mogą przenosić się w powietrzu na duże odległości. Istnieje informacja, że zarodniki czynnika sprawczego rdzy łodygi pszenicy znaleziono w odległości 1000 km od miejsca ich masowego rozwoju. W workowcach konidia powstają na specjalnych wyrostkach grzybni - konidioforach.
Zarodniki grzybów są różne. Ich powierzchnia może być sucha lub śluzowata. Przez długi okres istnienia grzybów na naszej planecie te mikroskopijne komórki nauczyły się dostosowywać do warunków środowiskowych.
Średnica reprodukcyjnej komórki grzyba waha się od 1 do 100 mikronów.
Uprawa grzybów w domu
Niektóre rodzaje grzybów można uprawiać w domu
Niektórzy przedstawiciele królestwa grzybów mają właściwości lecznicze. Można je uprawiać w domu. W tym celu warto użyć grzybni lub mikroskopijnych komórek - zarodników.
Niemożliwe jest zebranie do wysiewu mikroskopijnych komórek, które powstają w czasie dojrzewania organizmów, poprzez oddzielenie ich od ciała grzyba. Będziemy musieli zaopatrzyć się w czapki dojrzałych grzybów, w których powstają komórki do rozmnażania. Nogi nie są używane.
Kolejność otrzymywania mieszanki i uprawy grzybni:
- Czapki (około 200 g) umieszcza się w czystej wodzie.
- Aby przyspieszyć proces tworzenia się zarodników, dodaj 5 łyżek. l. cukier lub alkohol. Ta stawka jest przeznaczona dla 10 litrów wody.
- Następnie słoik pozostawiamy w cieple przez 24 h. Wskazane jest wybranie pomieszczenia, w którym wilgotność powietrza jest podwyższona. Pozwala to na aktywację komórek grzyba, co po prostu oznacza, że będą mogły kiełkować.
- Po dniu powinieneś dobrze poluzować ziemię na miejscu do sadzenia. Hodowla przedstawicieli królestwa grzybów powinna odbywać się w pobliżu drzew.
- Górna warstwa ziemi jest usuwana bez uszkadzania korzeni drzewa.
- Kapelusze w wodzie są miażdżone (wcierane rękami, aż do uzyskania jednorodnej papki).
- Następnie przeprowadza się siew. Aktywowane komórki, które znajdują się w słoiku z pokruszonymi nakrętkami, wylewa się na korzenie, posypuje ziemią. Grzyby szybko kiełkują.
- Podlewanie odbywa się 2-3 razy co 5 dni.
Nawet niewielka część roztworu zrobionego z kapeluszy grzybowych i wody zawiera ogromną liczbę komórek przeznaczonych do rozmnażania.
Interesujące fakty
Szczególnie interesujące są powstawanie zarodników i mechanizmy:
- Zarodniki grzybów można nazwać „inteligentnymi”, ponieważ ich oddzielenie od ciała wegetatywnego następuje w najbardziej odpowiednim czasie.
- Rekordzistą w tworzeniu komórek do rozmnażania jest gigant Langermannia. Tworzy 7 bilionów zarodników.
- Ciekawym sposobem jest rozprzestrzenianie się zarodników grzybów. Te organizmy są w stanie tworzyć ruch powietrza, który sprzyja proliferacji komórek. Temperatura nasadki jest obniżana przez odparowanie wilgoci, co pozwala na powstanie niewielkiego przepływu powietrza w obszarze nasadki. Ten przepływ jest niewidoczny dla ludzi, ale podnosi jasne komórki zarodników o 8-10 cm.
- Komórki grzyba, które powstają w kaletce (podstawce), muszą zachować geny rodzicielskie do rozmnażania. Gdyby tak się nie stało, nowe owocniki, które z nich wyrastają, byłyby na zewnątrz inne. Jednak zachowują wszystkie zewnętrzne podobieństwa. Proces zachowania genów nie jest zaskakujący. Jednak w przypadku grzybów zarodnikowych wielkość komórek przeznaczonych do rozmnażania jest niewielka. Dlatego wielu interesuje się sposobem przechowywania informacji o genotypie. Wynika to z obecności specjalnej cząsteczki, w której przechowywane są dane. Podczas „rozpakowywania” tej cząsteczki uruchamiany jest specjalny mechanizm uzyskiwania informacji. Występuje również w komórkach pyłku i plemnikach.
- Niektóre zarodniki znajdujące się w worku (basidium) po osiągnięciu dojrzałości wychodzą z przyspieszeniem 20 tys. Jednostek. W tym samym czasie przeciążenie 3 jednostek u osoby prowadzi do jego śmierci, ale w przypadku sporów takie przeciążenia są dość bezpieczne. Podczas wyrzutu niektóre mikroskopijne komórki osiągają prędkość 25 m / s.
- Podczas pobierania próbek powietrza zarodniki grzybów można znaleźć w prawie każdym pomieszczeniu. W powietrzu są komórki kilku przedstawicieli królestwa grzybów.
- Niektóre aktywowane zarodniki po dojrzewaniu i uwolnieniu z torby są w stanie wytrzymać wysokie temperatury (80-90 ° C).
- Zarodniki są nie tylko wśród przedstawicieli królestwa grzybów, ale także wśród bakterii. Pełnią jednak inną funkcję. Różnica polega na tym, że zarodniki grzyba są sposobem rozmnażania, a dla bakterii te same komórki służą jako obrona, która pozwala im przetrwać w niekorzystnym środowisku.
- Zarodniki grzybów mogą przenikać do organizmu człowieka, zwierząt i roślin. Wewnątrz innego organizmu zaczynają się rozwijać. Kiedy małe zwierzęta i owady dostają się do organizmu, często powodują śmierć. Rozwijając się u osoby, wywołują pojawienie się problemów zdrowotnych. Pasożytując rośliny, żywią się ich sokami, co prowadzi do śmierci. Tylko w niektórych przypadkach połączenie grzybów i roślin jest korzystne dla obu stron. Najczęściej jest to mikoryza.
Leczenie ludzi jest często czasochłonne ze względu na fakt, że zniszczenie wszystkich mikroskopijnych komórek jest niezwykle trudne. Najbardziej niebezpieczne dla ludzi są organizmy chorobotwórcze.
Jak usunąć i zdobyć zarodniki pieczarek na grzybnię. Zawiesina zarodników Champignon
Jak samodzielnie wyhodować grzybnię borowików
Wniosek
Rozprzestrzenianie się grzybów w przyrodzie następuje dzięki specjalnym mikroskopijnym komórkom - zarodnikom, które kiełkują, dostając się do sprzyjającego środowiska. W jednym grzybie powstaje ogromna liczba takich komórek, ale tylko ułamek z nich przeżywa. Ich prosta budowa i mikroskopijne rozmiary nie przeszkadzają w rozwoju mechanizmów adaptacyjnych, które pozwalają grzybom przetrwać i rozwijać się w każdych warunkach.